آی دبلیو اسپورتس – اگرچه لیلا صوفی زاده نایب رئیس بانوان فدراسیون فوتبال مجبور است این روزها لینک مطالب انتقادی از خود را باز کند و احتمالاً از خواندن آن عصبانی شود اما او باید بپذیرد که تاوان اشتباهاتی را می دهد که مسئولیت آن بر عهده خودش است.
بانوی اول فوتبال ایران هرگز اقدامی خاص و ویژه و ماندگار برای فوتبال و فوتسال زنان ایران انجام نداده است. بدتر از آن، وی فاقد سیاست و اندیشه ارتباط با افکار عمومی و رسانه ها بوده و مهم ترین خصوصیت وی، پاسخگو نبودن او عنوان می شود.
صوفی زاده اکنون متهم اصلی ناکامی تیم ملی فوتبال زنان ایران است و البته اوضاع نابسامان در تیم ملی فوتسال. او در فوتبال، مریم آزمون را به تیم ملی آورد و مسئول اقدامات آزمون بود (دعوت از بازیکنان فوتسالی و تماشا نکردن لیگ و دعوت از بازیکنان با شناخت قبلی و با سفارش مربیان لیگی).
صوفی زاده هرگز در هیچ نشست خبری در مورد تیم ملی یا اقدامات خود صحبتی نکرده است. در فوتسال، او نتوانست از پروژه انتخاب شهناز یاری که با هر متر و معیاری بهترین گزینه برای جایگزینی شهرزاد مظفر در تیم ملی بود حمایت کند در حالی که نفر اول امور زنان فدراسیون بود و در نهایت در برابر کمیته فنی تسلیم شد. به نظر می رسید آن زمان بهترین وقت برای استعفای صوفی زاده بود اما بعید است او به رفتن از فدراسیون فوتبال حتی فکر هم کرده باشد.
بانوی چادری فوتبال ایران در فینال فوتسال زنان آسیا؛ ساکت، منزوی و فاقد مشاوران کارآمد
در مورد موضوع عدم تمدید قرارداد شهرزاد مظفر نیز بخشی از موضوع متوجه لیلا صوفی زاده است. اگر فدراسیون فوتبال از عملکرد مظفر راضی بود باید پس از قهرمانی آسیا به او پیشنهاد تمدید قرارداد می داد اما صوفی زاده نه در مورد تداوم حضور مظفر و نه در مورد انتخاب یاری یا هر مربی زن دیگر برای هدایت تیم ملی فوتسال بانوان، برش لازم را نداشت.
صوفی زاده مانند هر یک از ما کارنامه ای خاکستری دارد. تلاش های او قابل چشم پوشی نیست و باید در همان اندازه قدردان او بود اما واضح است که لیلا صوفی زاده هرگز در قواره یک نایب رئیس قوی، مقتدر و با برنامه های تاثیرگذار و خیره کننده ظاهر نشده است. تیم ملی او در جایگاه مناسبی نیست و در فوتسال، سایه سنگین ژاپنی ها را برای پایان دادن به دوران اقتدار فوتسال زنان ایران در قاره، حس می کنیم.
گزینه وزارت ورزش و جوانان، شاید زنی برای حفظ سنگر است. فوتبال زنان در ایران در سال های اخیر و همچنان موقعیتی ویژه دارد و “هر کسی” نباید در این جایگاه قرار گیرد. انتخاب یک چهره “ارزشی” و محتاط برای این سمت، محتمل ترین سناریو برای توجیه حضور لیلا صوفی زاده در این جایگاه است. او بدون تردید می توانست امروز چهره موجه تری داشته باشد البته اگر مشاوران خوبی داشت. اشتباه استراتژیک او دور شدن از همه بود و امروز تاوانش را پس می دهد.
