به گزارش “آی دبلیواسپورتس” تیم فوتسال مس رفسنجان بعد از دست دادن چند بازیکن بومی مجبور به جذب بازیکن از تیم های دیگری همچون مشکی پوشان شده است و با توجه به اینکه تنها باشگاه اجازه جذب 6 بازیکن غیر بومی را صادر کرده به فکر سرمایه گذاری در رده پایه است.
سرمربی تیم مس رفسنجان با اجرای طرح استعدادیابی و کشف مستعدین این رشته در مدارس سعی دارد آینده تیم خود را در سال های آتی تضمین کند، عاطفه رضایی در گفت‌وگو با “آی دبلیواسپورتس” می‌گوید: فصل جدید خیلی زودتر از زمان که تصور داشتتیم شروع می‌شود، از هفته گذشته تمرینات تیم را با بازیکنان رده پایه آغاز کردیم.
حفظ استخوان بندی فصل گذشته
اکثرا بازیکنان سابق هستند و دو دروازه‌بان مطهره توکلی و نازنین عزتی از تیم جدا شدند دو بازیکن زینب کرمی و محدثه محمدی از مشکی پوشان گرفتیم، همچنین زهرا لطف آبادی به ما پیوست و از روز گذشته با تیم کامل و بازیکنان جدید تمرین کردیم.
بخاطر اینکه از دیگر رقبا عقب نمانیم یک هفته تمرین را با پایه ها شروع کردیم و بازیکنان استان های دیگر کم کم به ما اضافه شدند، بیشتر تمرکزمان در رده های پایه است اگر تیم پایه خوبی داشته باشیم نیازی نیست به اینکه از تیم های دیگر بازیکن بگیریم و با رفتنشان به تیم آسیبی برسد.
ما در شهرستان کوچکی هستیم و هیچ کس توجهی به تیم پایه نداشته و من تنها قادر بودم روی یک تیم تمرکز کنم اما به این نتیجه رسیدیم بازیکنان بومی اضافه کنیم چرا که برای به خدمت گرفتن بازیکن نیز محدودیت داریم و باشگاه سقفی قرار داده است.
امکانات کامل است اما در پرداخت مشکل داریم
درصدی از قرار داد فصل پیش بازیکنان مانده، قلی‌زاده که مصدوم شده بود یک سری مطالبات دارد که قرار شده در فصل جدید پرداخت شود از نظر امکانات مشکلی نداریم اما در زمینه مالی و پرداختی مشکل داریم.
به دلیل این که در رفسنجان بدنساز تخصصی فوتسال در خانم ها نداریم من مجبور هستم برنامه از بدنساز بگیرم و خودم در این زمینه کار کنم. متاسفانه علم بدنسازی ندارم اما این کمبود را با استفاده از دانش مربیان کاربلد جبران می کنم. نه تدارکات و نه بدنساز تخصصی داریم اما جزء محدود تیم هایی هستیم که لااقل در رفت و آمد مشکلی نداریم.
باوجود کاستی‌ها؛ باید چراغ ورزش زنان در ایران روشن بماند
در ورزش بانوان همیشه کمبود وجود داشته است. اگر به هر سال و همه رشته ها نگاه کنید این کمبودها را می بینید اما عقیده دارم برای این که چراغ ورزش زنان در ایران روشن بماند باید با کاستی ها بسازیم.
اگر ما هم کنار بکشیم و عرصه را خالی کنیم دیگر اثری از ورزش بانوان نخواهد ماند باید با کمبودها و مشکلات کار را ادامه دهیم تا حداقل نامی از ورزش بانوان باقی بماند.
