به گزارش پایگاه خبری ورزش زنان ایران آی دبلیو اسپورتس ؛ در وزن منهای ۵۳ کیلو گرم مسابقات تکواندوی قهرمانی کشور در تهران، ناهید کیانی مغلوب الهه شیدایی شد و همین تکواندوکار در نهایت قهرمان این وزن شد.
در خلال مسابقه ناهید کیانی و الهه شیدایی ، ناهید پیش از پایان مبارزه کار را رها کرد و در اواسط راند دوم از ادامه مسابقه انصراف داد. علت انصراف او آسیب دیدگی نبود و به نظر می رسید انصراف او ، نوعی واکنش روانی به یک اتفاق باشد.
این موضوع بهانه ای شد نظرات ناهید را بشنویم. تکواندوکار کم حرف ، دلخور به نظر می رسد. این را از لحن او می توان دریافت. روحیه حساس ناهید کیانی گاهی او را در شرایط ویژه ای قرار می دهد و اکنون ، همان زمان است.
ناهید می گوید: “شاید بازی کردن ملی پوش ها در مسابقات داخلی بیشتر باعث آسیب ذهنی به آن ها شود تا این که بخواهد به آمادگی آن ها کمک کند. موضوعی که در حال حاضر مطرح است ، موضوع داوری است. مسئله این است که همه این مسائل به سرعت فراموش می شود و آن چه می ماند همین آسیب های ذهنی است.”
ناهید کیانی ، ستاره ای از میان ستاره های پرتعداد ماست. او به طور واضح یک سرمایه برای تکواندوی ایران است. واکنش او به ناراحتی اش از داوری قابل تایید نیست اما از بررسی کارشناسی موضوعاتی از این قبیل نیز نباید غفلت کرد. ناهید نگران آسیب های ذهنی است. اگر این آسیب های ذهنی عمیق باشد برای رفع آن ها چه باید کرد؟
واضح است که اشتباهات داوری جزئی از همه مسابقات ورزشی در رشته های مختلف است اما یک موضوع بزرگتر را مد نظر قرار دهیم : زندگی اجتماعی ناآرام ما زمینه را برای ناآرامی های ذهنی مهیا می کند اما حفاظت از ذهن یک ورزشکار در قواره ناهید و دیگران ، چطور ممکن است؟
