افرا ورزش: لیگ دو و میدانی بانوان در شرایطی به پایان رسید که ژاله کاردان در ماده پرتاب دیسک همچنان بی رقیب بود. پرتابگر اردبیلی همراه با تیم آسان پرداخت در جدول امتیازات ، نایب قهرمان لیگ شد.
کاردان در آخرین مرحله لیگ با پرتابی به طول ۴۸.۶۴ متر با ۶ متر فاصله نسبت به نفر دوم همانند همه مسابقات دیگر که در طول سال برگزار می شود در صدر جدول پرتاب دیسک قرار گرفت. کاردان در گفتگو با رسانه تخصصی ورزش زنان ایران در مورد فصلی که پشت سر گذاشته و برنامه هایش صحبت کرده است:
بهبود رکورد پرتاب دیسک ایران
ما ۳ مرحله لیگ طلایی را پشت سر گذاشتیم که در مرحله سوم لیگ طلایی ، رکورد ایران را جابه‌جا کردم. این رکورد متعلق به فاطمه خیاطی با حدنصاب ۵۰.۲۴ متر بود که من رکورد جدید ۵۱.۳۰ را به ثبت رساندم. البته قرار بود فدراسیون پاداش‌های لیگ طلایی را پرداخت کند که تاکنون این اتفاق نیفتاده است.
روی اعزام من نظر نداشتند
حدود ۲ ماه با لئونید چرفکو مربی تخصصی پرتاب‌های تیم ملی ، تمرین داشتم و در اردو بودم. قرار بود که دربازی‌های آسیایی جاکارتا حاضر باشم؛ اما سازمان تیم‌های ملی این نظر را داشت که عملکرد من در مسابقات پیش از بازی‌های آسیایی به‌اندازه کافی قابل‌توجه نبوده.
من با این ایده موافق نیستم. اگر به بازی‌های آسیایی جاکارتا اعزام می‌شدم باتوجه‌به رکورد و شرایطی که داشتم می‌توانستم ششم شوم.
پس از ۲ ماه اردو ، قرار بود همراه با مربی‌ام به بلاروس بروم که اجازه این اعزام از سوی فدراسیون دوومیدانی صادر نشد. این درست در همان زمانی بود که کاملاً آماده بودم و این مسابقات می‌توانست کمک بزرگی برای من باشد.
با تمریناتی که در اردبیل داشتم توانستم رکورد ملی را تغییر دهم. یک ماه قبل از بازی‌های آسیایی رکورد پرتاب دیسک ایران را زدم؛ اما سازمان تیم‌های ملی نظری روی اعزام من نداشت.
حمایت آسان پرداخت بهتر از دانشگاه آزاد بود
در لیگ ، مبلغ قرارداد من نسبت به گذشته بهتر بود. پیش از این در تیم دانشگاه آزاد حضور داشتم اما شرایط آسان پرداخت بهتر از دانشگاه آزاد بود و در دانشگاه آزاد ، قراردادهای ثابت برای همه نبود.
فدراسیون دو و میدانی در زمینه جذب اسپانسر موفق بوده است اما واقعیت این است که هنوز فاصله ما با دوومیدانی مردان در زمینه دستمزدها بسیار است.
دستمزد ما از لیگ حتی نصف هزینه‌های سالانه ما اعم از لباس و تجهیزات و کفش و مکمل هم نمی‌شود البته نسبت به سال قبل ، شرایط مالی بهتر بود.
انتظار دارند با 2 ماه تمرین چند متر رکوردم را افزایش دهم
نزدیک‌ترین حریف من از نظر رکورد ، الهام سمرقندیان است که چند متر کمتر از من پرتاب می‌کند. استعدادهایی که در رده‌های سنی پایه می‌بینم ظرفیت خوبی هستند؛ اما باید روی آن‌ها به طور تخصصی کار شود.
تمرکز و سرمایه‌گذاری روی مواد پرتابی شاید نسبت به دونده‌ها و پرنده‌ها به‌مراتب نتیجه بهتری بدهد. متأسفانه این دیدگاه هست که من با ۲ ماه تمرین و حضور در اردو ، ۸-۷ متر رکوردم را افزایش دهم درحالی‌که چنین کاری ممکن نیست.
احسان حدادی سال‌ها تمرین می‌کند و بهترین ماساژورها ، مربیان و اردوها و مسابقات خارجی را دارد؛ اما پس از چند سال در نهایت ۳ یا ۴ متر رکوردش را افزایش می‌دهد. رکوردی که از من انتظار دارند منطقی نیست.
امیدوارم فدراسیون دوومیدانی هم انتظارات خود را معقول‌تر کند و هم پشتیبانی بهتری از مواد پرتابی داشته باشد و نتیجه آن را هم قطعاً خواهد دید. بانوان دوومیدانی کار به حمایتی دوچندان نسبت به مردان نیاز دارند.
در سرمای اردبیل ، تمرین ممکن نیست
در حال حاضر هم فصل سرما در اردبیل آغاز شده و ما نیاز به حضور در اردو داریم؛ زیرا شرایط تمرینی و امکانات در اردبیل صفر است و اگر اردویی هم نباشد از شرایط آمادگی دور می‌شویم.
حدود ۶ ماه فرصت تمرین در پیش است تا بهار سال ۹۸ با کسب ورودی لازم ، برای مسابقات قهرمانی آسیا در قطر آماده شوم. امیدوارم فدراسیون دوومیدانی در این زمینه مساعدت کند تا بتوانم در تهران در کمپ حضور داشته باشم و تمرین کنم.
یک ورزشکار مواد پرتابی می‌تواند تا ۳۵ سالگی به دوران حرفه‌ای خود ادامه دهد و فرصت دادن به ورزشکاران مواد پرتابی ، سرمایه‌گذاری است.
واقعیت این است که همه ورزشکاران مشکلات زیادی دارند که کمتر دیده می‌شود؛ اما همه این مشکلات را می‌توان مدیریت کرد تا فشار روانی از روی ورزشکار برداشته شود.
