به گزارش پایگاه خبری ورزش زنان ایران آی دبلیو اسپورتس ؛ کیمیا علیزاده پس از مدال برنز مسابقات المپیک ریو تاکنون که در آستانه ورود به سال 2019 هستیم دوران پیچیده ای را پشت سر گذاشته است.
او درگیر یک بیماری پیچیده ، یک مصدومیت سخت ، بازگشتی نافرجام و سپس آسیب دیدگی دوباره شد و حضور در بازی های آسیایی را از دست داد و در نهایت با خبر ازدواجش ، خود را به نحوی دیگر در تیتر اخبار نگاه داشت.
حالا یک خبرگزاری داخلی و یک رسانه فارسی زبان خارجی از این که او نمی تواند در مسابقات قهرمانی جهان به میدان برود صحبت کرده اند. خبری که تازه نیست و از ابتدا هم مشخص بود که شدت آسیب او مانع از این می شود که او را در شیاپ چانگ مسابقات جهانی ببینیم.
آیا میزان توجه به کیمیا علیزاده منطقی است؟ همه پاسخ ها به المپیک بازمی گردد. او با مدالی که به دست آورده برای همیشه در تاریخ ورزش ایران – به عنوان اولین دختر مدال آور ایران در ادوار المپیک – جاودانه شده و طبیعی است توجه به او بیش از دیگران باشد حتی در روزهایی که او از فضای رقابتی تکواندوی ایران حذف شده است.
اما او تا چه زمانی تیترها را به خود معطوف می کند؟ کیمیا در صورتی که این بار آسیب دیدگی را به سلامت پشت سر بگذارد و بازگشت باشکوهی به میادین داشته باشد همچنان چهره اول تکواندوی ایران خواهد بود اما چالش اصلی او المپیک است به طوری که با این روند ، شانس او برای حضور در المیپک توکیو بسیار کمرنگ شده است.
توجه به کیمیا البته نباید سبب نادیده گرفتن سایر ستاره ها شود. تقریبا تمام اهالی تکواندو می دانند که ستاره های ما از ناهید کیانی ، اکرم خدا بنده و زهرا پور اسماعیل گرفته تا ملیکا میرحسینی ، سودابه پور صادقی ، شیدایی ها و دیگران که مجال نام بردن از آن ها نیست تا چه اندازه زحمت می کشند و تا چه اندازه ظرفیت رشد و درخشش را دارند.
واقعیت پیش روی همه این اسامی این است که آن ها به همان اندازه که کیمیا مهم است ، اهمیت دارند و امروز بار نبود مدال آور گذشته المپیک ، بر روی دوش آن هاست. آن ها باید ثابت کنند که کیمیا ، ارزش تکواندوی ایران است اما همه ی داشته های تکواندوی ایران نیست.
