تمرین تیم ملی تکواندو بانوان پیش از اعزام به مسابقات بین المللی کیش

ستاره های خندان. مهلا مومن زاده و ناهید کیانی. پس از فتوحات کوچک و بزرگ، کارهای زیادی برای انجام دادن دارند. هر یک با هدفی متفاوت.

اکرم خدابنده در قامت یک کاپیتان کاملا برازنده . او از هر نظر الگو است و همین است که اهمیت دارد. برای مقایسه او با ستاره های کاغذی، چیزی بیش از یک نگاه سطحی مورد نیاز است.

ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد ؛ کوثر اساسه. او یک Talent واقعی است. برخاسته از کرمانشاه.

پریسا جوادی. از برنز نوجوانان جهان، زمان زیادی گذشته و او در حال تکامل نسبی و تدریجی است. پریسا و دوستان نمونه ای ابدی برای از پا ننشستن در روزهای سخت اند.

خوش قلب، خویشتن دار و احتمالا پرجنب و جوش. سیمای او مبارز می طلبد حتی در زمان صلح. او زلال است و این شاخص ترین داشته اوست. بر روی شیاپ چانگ او باید همچنان بجنگد و بیاموزد.

ناهید روی پاهای خودش ایستاده است. به احدی مدیون نیست جز به قطره قطره عرق هایی که ریخته. او گاهی قدم هایی را حس می کند که برایش برداشته شده و گاهی زخم های زده شده را. همه این ها، لازمه حرکت به سوی مقصد است

بیتا جعفری. افتخار، سازه ای برای ساختن است نه کاخی از پیش برپا شده. کسی از آینده چیزی نمی داند اما خبر خوب این است که امید همیشه آخرین چیزی است که می میرد

محبوبه محمدنژاد، برخاسته از نکا. بخش مهمی از قدرت مازنی تیم ملی. پس از سال ها تلاش برای پرورش ستاره ها مستحق حضور در این جایگاه است. احتمالا با داستان های جذاب از خطرهای گذشته و آرزوهای آینده.