به گزارش رسانه ورزش زنان ایران IWSPORTS به نقل از سایت هواداران تکواندو، پرونده سیزدهمین دوره لیگ برتر تکواندو «جام کوثر» با قهرمانی لوازم خانگی کن بسته شد؛ رقابت‌هایی که از همان هفته های آغازین جایگاه قرار گرفتن تیم‌ها در جدول رده بندی لیگ را مشخص کرد تا جاییکه در پایان پیش‌بینی‌ها درست از آب در آمد.
از میان دو تیم لوازم خانگی کن و بیمه رازی که هر دو از مدعیان قهرمانی بودند؛ تیم کن صدر جدول را در اختیار گرفت و بیمه رازی دوم شد. لوازم خانگی کن برای کسب عنوان قهرمانی در این رقابت‌ها،24 برد کسب کرد فقط یک بار باخت و یک بازی را هم مساوی کرد و آن چه این تیم را در موقعیت برتر نسبت به حریف خود بیمه رازی قرار داد ، فقط تفاضل بهتر بود.
دانشگاه الزهرا(س) نیز که برای نخستین بار حضور در لیگ را تجربه می‌کرد با 20 برد، یک تساوی، 5 باخت بر سکوی سومی ایستاد و آینده سازان لوازم خانگی کن نیز با همین تعداد امتیاز و تفاضل 77 به عنوان چهارمی رسید.
این نتایج در حالی بدست آمد که تعداد تیم های لیگ برتر تکواندوی بانوان در فصلی که به پایان رسید نسبت به دوره های قبل به لحاظ کمی افزایش داشت اما به لحاظ کیفی رقابت بین 3 تیم بالای جدول بود و بس و نقش سایر تیم ها تنها نقشی کمی بود.
نگاهی به اعداد و ارقام به دست آمده توسط تیم‌ها نشان از فاصله زیاد فنی تیم ها را نشان می‌داد. این فاصله زیاد فنی تنها میان تیم قعرنشین و صدرنشین نبود و نگاهی به جدول نتایج نشان می‌داد که این فاصله از تیم پنجم به بعد شکل گرفته است و این در شرایطی است که تفاضل امتیازها از تیم ششم جدول (هیات تکواندوی شمال شرق)منفی است.
حال این سوال مطرح است که آیا لیگی با این تفاوت فنی تیم‌ها می تواند به تکواندوی زنان ایران کمک کند و سهم این لیگ در بازیکن‌سازی و بروز استعدادها چه میزان است؟ لیگی که به دلیل تجمع بازیکنان ملی‌پوش در دو تیم کن و بیمه رازی عملا توان رقابت را از دیگر تیم‌ها گرفت و از همان ابتدای فصل خط و نشان کشیدند که جام قهرمانی برای آنهاست و با این تفاسیر جذابیت و هیجان نیز از مسابقات گرفته شد.
این در حالی است که رسالت برگزاری لیگ شناسایی پدیده‌ها و استعدادهای ناشناخته است. هدفی که در لیگ امسال کمرنگ شد. البته نمی توان به تیم های حاضر در لیگ خرده گرفت؛ به هرحال بالانشینان از لحاظ منابع مالی تامین هستند و برای تجهیز تیم‌هایشان به راحتی دست به جیب می‌شوند.
تیم‌هایی که حتی در برخی اوزان دو تا سه نیروی کارآمد را در اختیار دارند و این در حالی است که در مقابل تیم هایی در لیگ حضور داشتند که در تامین نیروی کافی برای چیدمان تیم خود به مشکل بر می‌خوردند. به طور حتم در چنین فضایی مربیان نیز با مشکل مواجه می‌شدند و فاصله طبقاتی میان تیم‌ها قدرت مانور را از آنها می گرفت.
مربیان تیم های سکونشین با دراختیار داشتن ملی پوشان به مصاف تیم هایی با بازیکنان بومی می رفتند و در چنین فضای رقابتی به طورحتم توازن فنی وجود نخواهد داشت و نه بازیکن ملی‌پوش به خوبی محک می خورد و نه آن بازیکن نا آشنا می‌تواند از پس حریف بر بیاید مگر این که به تمام معنا پدیده ای خاص باشد که دراین دوره از لیگ خبری از چنین بازیکنانی نبود.
اما در این میان نکته مثبتی نیز به چشم می خورد و آن حضور بازیکنان ملی پوش در رقابت های لیگ است؛ اتفاقی که در لیگ مردان چندسالی است دیده نمی شود اما درلیگ بانوان تمامی چهره‌های ملی پوش مشغول رقابت بودند و در هفته های پایانی نیز کیمیا علیزاده خود را به شیاپ‌چانگ خانه تکواندو رساند و به مصاف حریفان رفت.
با این اوصاف سیزدهمین دوره لیگ تکواندوی بانوان «جام کوثر» برگزار شد و حالا پرونده این فصل نیز به بایگانی سپرده می‌شود. لیگی که شاید بتوان با تمهیداتی بهتر و ایجاد قوانینی از جمله محدودیت تیم‌ها در جذب بازیکنان ملی پوش حال و هوای جذاب تری به مبارزاتش داد و خروجی فنی بهتری در پایان رقابت هایش به دست آورد.
