به گزارش پایگاه خبری ورزش زنان ایران به نقل از مهر، پس از انتشار لیست جدید تیم ملی فوتسال بانوان در سال ۹۸ بر روی نام فرزانه توسلی، آرزو صدقیانی زاده و نسترن مقیمی خط قرمز کشیده شد. علی رعدی، مدیر فنی تیم ملی بیان کرد دلیل خاصی برای عدم دعوت این بازیکنان وجود ندارد و تمرکز بر روی جوانگرایی است.
آرزو صدقیانی زاده در واکنش به صحبتهای علی رعدی گفت: نمی دانم دلیل واقعی این کار چیست. رعدی اعلام کرده تمرکز بر جوانگرایی است آیا من با ۲۷ سال سن جوان نیستم؟ متولد سال ۶۹ هستم و شیربیگی متولد سال ۷۰ است. چه فرقی وجود دارد؟ منظور از جوانگرایی چیست و آیا ما پیر محسوب میشویم؟
ملی پوش فوتسال بانوان ادامه داد: یک بار نیز اعلام کردند به دلیل حمایت از مربی مان (شهناز یاری) در دو اردو حاضر نشدهایم به همین دلیل از نفراتی که در اردو گذشته حضور نداشتهاند دعوت نکردهایم. آیا زارعی و شیربیگی در اردو قبل حضور داشتهاند که مجدداً دعوت شدهاند؟ هیچکدام از دلایل کادر فنی منطقی نیست چون خلاف آن را اثبات کردهاند. ۱۴ سال عضو تیم ملی بودهام و هر بار مربیان مختلف حضور داشتهاند، اگر قرار بود به خاطر مربی در اردو نباشم الان ۱۴ سال عضو تیم ملی نبودم.
وی در ادامه در پاسخ به این سوال که شما به عدم پرداخت پاداش تیم ملی اعتراض داشتهاید و به همین دلیل در اردو حاضر نشدهاید؟ گفت: بدون بی احترامی به نهاد و شخص خاصی فقط تقاضای پرداخت پاداشهایمان را کردیم، ما فقط حقمان را مطالبه کردیم. آیا باید پس از ۱۴ سال عرق ریختن و زحمت در تیم ملی به دلیل درخواست حقمان از تیم ملی کنار گذاشته شویم و تمام زحماتمان نادیده گرفته شود؟
صدقیانی زاده تاکید کرد: ورزشکاران برای گذراندن زندگی به پول نیاز دارند. ۱۴ سال تلاش کردهام و هر مدل حرفی را شنیدهام. اگر این کار انسانی است که به خاطر مطالباتمان کنار گذاشته شویم دیگر حرفی ندارم. نمی دانم چه دلیلی برای این کار وجود دارد. به یک باره یک آقایی (علی رعدی) به عنوان مدیر فنی تیم ملی آمده و بدون پاسخ قانع کننده اقدام به خط زدن ما کرد. نمی دانم دلیل شخصی دارد یا خیر.
وی در پایان گفت: زحمات ۱۴ سال ما را زیر سوال بردند. در حال حاضر هم خبری از پرداخت پاداشها نشده است. ورزشکاران نیز خرج دارند و باید زندگی کنند اگر آخر ورزش این است دیگر باید برویم دنبال زندگیمان. در حق ما بی مهری شد. آرزوی هر شخصی عضویت در تیم ملی است. مگر میشود ۱۴ سال عضو تیم ملی باشید، دوری از خانواده و هر حرفی را تحمل کنید و در نهایت نیز بگویند عاشق پرچم و کشورت نیستید؟
