به گزارش پایگاه خبری ورزش زنان ایران و به نقل از ایسنا، وقتی بعد از دو سال و نیم دوری از فوتبال بانوان به لیگ برتر برگشت همراه با هواداران پرشورش به فوتبال بانوان حیاتی دوباره بخشید.
فوتبالی که اکثر اوقات سکوهای خالی از تماشاگر را به رخ می‌کشید این بار اما در انزلی چهره‌ی دیگری از خود نشان داد و نویدبخش این بود که انزلی‌چی‌ها همراه با تیم محبوب خود پا به مستطیل سبز رنگ گذاشتند تا فوتبال بانوان بیش از پیش دیده شود اما ملوان بندرانزلی این روزها حال و روز خوشی ندارد. شرایط اقتصادی کشور و به تبع مشکلات مالی گریبان‌گیر این تیم شده تا جایی که چهار بازیکن خود را از دست داده است و حتی تهیه بلیط اتوبوس و هتل برایش سخت است.
مریم ایراندوست، سرمربی تیم بانوان ملوان بندرانزلی از وضعیت این تیم، مشکلات مالی، جدا شدن بازیکنانی که ابتدای فصل جذب کرده بودند و دور شدن از کورس قهرمانی صحبت کرد.
در ادامه متن گفت‌وگوی ایراندوست را می‌خوانید.
بازیکنان هشت ماه ریالی دریافت نکردند
در ابتدا مالک باشگاه با ما صحبت کرد و گفت که همه شرایط حرفه‌ای مورد نیاز برای حضور در لیگ را برآورده می‌کند و مشکلی نخواهیم داشت. حتی من و چند نفر از بازیکنان گفتیم اگر صرفاً هدف حضور در لیگ است تیم را با بازیکنان بومی و مبلغ ۲۰۰ میلیون تومان اداره می‌کنیم.
اما تیمی در حد قهرمانی می‌خواست و به ما گفت چهار یا پنج بازیکن ملی‌پوش هم جذب کنید. به همین دلیل با بازیکنانمان صحبت کردیم و با وجود اینکه از طرف تیم دیگری که سقف قراردادهایش بین ۷۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان و بیشتر از سایر تیم‌ها است، پیشنهاد داشتند اما به خاطر ملوان به انزلی آمدند.
در ادامه لیگ فرسایشی شد. از اردیبهشت سال ۱۳۹۷ کارمان را شروع کردیم. مرداد ماه در لیگ یک حضور داشتیم و بعد از آن به این امید که شهریور لیگ برتر شروع شود به کارمان ادامه دادیم. اما در نهایت آذر ماه مسابقات شروع شد. در مدتی که بازیکنان در اردو بودند، بعد از حدود هشت ماه تمرین شبانه روزی و با وجود داشتن قرارداد مالی حتی هزار تومان هم دریافت نکردند. این موارد باعث شد بازیکنان از نظر ذهنی دچار مشکل شوند. در نهایت این تزلزل در عملکرد تیم و سایر شرایطی که داشتیم و داریم تأثیر گذاشت.
تا آخر می‌مانم و به تعهدم پایبندم
به خاطر مسائل و مشکلات مالی چهار بازیکنی که برای حضور در کورس قهرمانی جذب کرده بودیم از تیم جدا شدند. در حال حاضر هم ۶ بازیکن دیگر به دلیل هزینه ایاب و ذهاب و اینکه پول بلیط ندارند در تمرین نیستند. اما با این وجود ادامه می‌دهیم. وقتی برای هدایت ملوان به ایران برگشتم، تعهد دادم و به آن پایبند هستم. چه باشگاه به ما پولی بدهد یا نه، همچنان کارم را انجام می‌دهم. اما قطعاً عملکرد بانوان ملوان مثل گذشته نخواهد بود.
احیای ملوان یا شوی رسانه‌ای؟
فکر می‌کنم مسئولان به دنبال شوی رسانه‌ای بودند تا بگویند تیم بانوان را احیا کردیم. قرار بود تا ۶۰۰ میلیون تومان تیم را حمایت کنند اما در نهایت وقتی که ۱۰۰ میلیون خواستیم تا ۳۰ درصد قرارداد بازیکنان را پرداخت کنیم، از یک شهریور تا اواخر اسفند که رفتند هر روز قول دادند که فلان تاریخ این پول را می‌دهند. تیم مردان هم با همین مشکل مواجه شد اما با حمایت مردم و مسئولان کارش را ادامه می‌دهد. فکر می‌کنم مسئولان انزلی باید نشستی داشته باشند تا ببینند چه چیزی برای ملوان بهتر است. قطعاً اگر ملوان زیر نظر منطقه آزاد انزلی برود خیلی از مشکلاتمان حل می‌شود.
فوتبال بانوان بهانه‌ای برای اسپانسرها است
زمانی که در صفحه شخصی اینستاگرام در مورد ورود اسپانسرها صحبت کردم برخی جلو آمدند. حتی در تهران و انزلی جلساتی با آنها داشتیم. اما فکر می‌کنم فوتبال بانوان بهانه‌ای برای اسپانسرها است. در حال حاضر رسانه و فضای مجازی خیلی فوتبال بانوان را پوشش می‌دهند اما بهانه عدم پخش بازی‌ها باعث دوری اسپانسرها می‌شود.
۹ بازی دیگر داریم که در چهار بازی میزبان هستیم و هیأت فوتبال انزلی آنها را پیش می‌برد. در سه بازی خارج از خانه به خاطر مسافت زیاد حریف، خیلی مشکل داریم. امیدوارم کمک شود تا هزینه‌های رفت و برگشت تیم را فراهم کنیم و به بازی برسیم. اگر نشد هم تنها برای اینکه تیم منحل نشود و از جدول بیرون نرود باید شرایط را به گونه‌ای پیش ببریم که فقط در مسابقه حضور داشته باشیم.
بعد از لیگ مسئولان می‌مانند و تصمیمی که برای ملوان می‌گیرند
شورای شهر انزلی برای بازی با اصفهان پولی داد که هزینه هتل و اتوبوس تیم را دادیم. یکی دو روز قبل سرپرست و دو نفر از بازیکنان در شورا جلسه‌ای داشتند اما متأسفانه موفق نشدند رئیس شورا را ببینند. گویا در این زمینه ناهماهنگی‌های به وجود آمده بود. امیدوارم به ما کمک کنند تا این ۹ بازی را انجام دهیم. بعد از آن دیگر خودشان تصمیم می‌گیرند که تیم بانوان را حمایت کنند یا مثل دو سال پیش منحل شود. اما امیدوارم نگاه ویژه‌ای داشته باشند.
هر احتمالی وجود دارد، حتی انحلال!
وقتی شب می‌خوابیم، نمی‌دانیم صبح چه اتفاقی می‌افتد. در همین چند ماه اخیر از نظر اقتصادی اتفاقات زیادی در کشور افتاده است پس هر احتمالی وجود دارد. اما همه امیدوار هستیم که دست به دست هم بدهیم و شرایط را بهبود ببخشیم. همه چیز به این بستگی دارد که مسئول، رئیس، و مالک باشگاه چه نگاهی به حضور زنان در ورزش دارند. اگر این نگاه مثبت باشد تیم بانوان ملوان هم به کارش ادامه می‌دهد.
نمی‌خواهم خودمان را با مردان مقایسه کنم اما برای باشگاهی که در سال حدود ۷ میلیارد تومان هزینه می‌کند، هزینه ۶۰۰ میلیون تومان برای بانوان هم امکان‌پذیر است. اما در نهایت هر تصمیمی که گرفته شود چاره‌ای جز تبعیت نداریم.
تلنگری که هواداران را هم نگران کرد
در صفحه شخصی خود در اینستاگرام مطلبی را منتشر کردم که به دنبال آن شائبه رفتن من از این تیم به وجود آمد. از آن متن بد برداشت شد. می‌خواستم با آن پست به بازیکنان تلنگر بزنم تا به خودشان بیایند که اگر من از نظر فنی توانایی هدایت تیم را ندارم، مربی دیگری بیاید اما هنگامی که این خبر پخش شد، همه هواداران نگران شدند. بلافاصله پست دیگری با این مضمون گذاشتم که خانه و زندگی‌ام را رها کردم و به ایران آمدم تا ملوان را احیا کنم به همین دلیل وسط راه کار را رها نمی‌کنم.
کسی با مریم ایراندوست مشکلی ندارد
کسی با مریم ایراندوست مشکل ندارد. دو سال و نیم نبودم چرا تیمی تشکیل نشد؟ دو سال پیش وقتی از تیم خداحافظی کردم گفتم شاید اگر بروم وضعیت بهتر شود اما دو ماه بعد تیم منحل شد. بعد از من هیأت فوتبال و مربیانی بودند که می‌توانستند دنبال کار را بگیرند و تیم را تشکیل دهند اما به هر دلیلی این اتفاق نیفتاد. خدا را شکر همه در این شهر به من احترام می‌گذارند. اینجا همه چیز خوب است، حیف که فقط پول نداریم. خیلی فقیر و محروم هستیم. شاید همه جاذبه‌های انزلی را ببینند و لذت ببرند اما همه اینها خدادادی است. نه تنها در فوتبال بلکه در بخش‌های دیگر هم مردم انزلی مشکل دارند.
خانم مربی پا به توپ می‌شود؟
تنها پنج بازیکن بومی را در تست انتخاب کردیم. اما آنها حدود ۸ ماه است که فوتبال بازی می‌کنند و قبلاً در فوتسال بودند. به همین دلیل هنوز تجربه لازم برای حضور در لیگ برتر و بازی را ندارند. چون همه از ملوان انتظار دارند خوب بازی کند. هر چند در هفته‌های گذشته چند بازی را باختیم اما اختلافمان کم و بازی پایاپای بوده است. اما الان اگر مهره‌هایمان را نداشته باشیم بازی از حالت پایاپای خارج می‌شود.
در مورد این که در بازی های باقی مانده، بازی کنم هیچ چیزی بعید نیست و به این بستگی دارد که بازیکنان برمی‌گردند یا نه. اگر نیایند شاید مجبور شوم این چند مسابقه را به تیم کمک کنم. البته امیدوارم این اتفاق نیفتد چون از همه نظر برای من سخت است و دوست دارم بازیکنان برگردند.
با نان و پنیر هم می‌توان سیر شد
اگر کسی کمک نکند با ماشین خودمان به محل بازی می‌رویم. آدم با نان و پنیر هم می‌تواند شکمش را سیر نگه دارد. هم قسم شدیم که حتی اگر کسی برای این ۹ بازی به ما کمک نکرد با این فکر که باید پنج اردو برگزار کنیم، به کارمان ادامه دهیم.
اینگونه فکر کنیم بهتر است چون کمتر اذیت می‌شویم. اگر کسی به ما کمک کند چه بهتر اما در غیر این صورت حداقل از نظر ذهنی مسابقه را از دست نمی‌دهیم. قبل از بازی با سپاهان آنقدر دغدغه پول را داشتیم که وقتی به بازی رسیدیم دیگر هیچ ذهنیتی در مورد فوتبال نداشتیم. نمی‌خواهیم این اتفاق تکرار شود.
