به گزارش رسانه ورزش زنان ایران IWSports ؛ بتی رابینسون اولین دختر طلایی 100 متر تمام ادوار المپیک از آمریکا که در 16 سالگی در المپیک 1928 آمستردام در دو و میدانی طلا گرفت آن هم در اولین حضور زنان دو و میدانی کار در المپیک که در آن زمان به شدت سر و صدا به پا کرده بود.
بتی که متولد 1911 در منطقه ای در رودخانه ایلینویز بود استعداد عجیبی در سرعت داشت و زمانی که توانست مدال طلای المپیک را کسب کند هنوز یک دختر دبیرستانی بود و در دبیرستان شهر تورنتون تحصیل می کرد.
در 30 مارس 1928 یعنی در فاصله چند ماه تا آغاز المپیک آمستردام ، بتی رابینسون برای اولین بار و در پیش از رسیدن به 17 سالگی در یک رویداد رسمی دو و میدانی در یک پیست سرپوشیده شرکت کرد و با کسب مقام دوم پس از هلن فیلکی ستاره آن زمان دو و میدانی آمریکا ، برای خود نامی دست و پا کرد.
دختر سریع آمریکایی به عضویت تیم دو و میدانی آمریکا درآمد ، راهی المپیک آمستردام شد و علاوه بر کسب طلای 100 متر المپیک، نقره 4 در 100 متر امدادی المپیک آمستردام را هم کسب کرد.
بتی اما ، داستان زندگی عجیبی داشت. 3 سال بعد از طلای المپیک ، بتی در یک سانحه هوایی به شدت آسیب دید و 7 ماه تمام در کما بود اما به شکل معجزه آسایی زنده ماند و مجبور شد مدت ها بر روی ویلچر بماند و المپیک 1932 را از دست بدهد.
شرایط جسمانی بتی دیگر به او اجازه نداد در 100 متر مسابقه دهد. او خود را در 25 سالگی به المپیک 1936 رساند و در تیم 4 در 100 متر امدادی و با کسب مدال طلا به کارش در ادوار المپیک پایان داد. بعد از پایان المپیک 1936 برلین ، بتی رابینسون دیگر مسابقه نداد و تبدیل به یک مقام رسمی در ورزش ایالات متحده شد.
بتی رابینسون در سال 1999 در سن 87 سالگی در حالی که مبتلا به آلزایمر و سرطان بود چشم از جهان فرو بست.
