حامد اسماعیلی – آی دبلیو اسپورتس – به طور کلی دختران علاقمند به ورزش که در مسیر ورزشی خود ثابت قدم هستند از نظر روانی و فکری نسبت به سایر هم سن و سالان خود قدرتمندتر هستند. آنها به واسطه تلاش، تحمل سختی‌ها و چشیدن مداوم تلخی شکست و شیرینی پیروزی سرسخت‌تر و دارای توان روحی بالاتری هستند.
چند وقت پیش با دوستی صحبتی شد مبنی بر اینکه رسانه‌ها به زیبارویان بیشتر اهمیت می‌دهند یعنی سوژه‌های خود را در حالت مساوی از بین چهره‌های زیبا انتخاب می‌کنند. این، به طور مطلق درست نیست اما در مواردی شاید همین طور بوده است به نظ ر می‌رسد این، طبیعی باشد گرچه امیدوارم ناخودآگاه بوده باشد زیرا شکل دیگرش، بی معرفتی است.
به طور عمده، کاریزما نزد همه انسان‌ها و شاید در وجود ما ایرانی‌ها بیشتر اهمیت داشته باشد. کاریزما کلمه‌ای است که ریشه‌ای فارسی دارد به نام کرشمه. کاریزما به معنای خصوصیت ظاهری است که بی آنکه فعل و انفعال خاصی وجود داشته باشد، طرف مقابل را به سمت و سوی خود جذب می‌کند.
چهره‌های کاریزماتیک الزاماً زیبا نیستند بلکه در مجموع، ظاهری جذب کننده را ایجاد می‌کنند. یک نمونه در مورد علاقه هواداران استقلال به بازگشت استراماچونی تحت هر شرایطی به طور ناخودآگاه همین موضوع است یعنی کاریزمای استراماچونی (که گفتیم از کلمه کرشمه می‌آید) و ناز مربی ایتالیایی. نیاز نیست که شرح رابطه ناز و کرشمه را شرح دهیم! یادمان باشد که قبلاً خوش تیپ‌هایی مثل ناصر حجازی داشته‌ایم.
برگردیم به ورزش زنان. نام بردن از یک مورد در ورزش زنان که نان ظاهر را خورده و مطرح شده شاید صحیح نباشد اما نمی‌توان منکر آن شد. انسان به طور ناخواسته جذب زیبایی می‌شود و در حوزه ورزش و نزد رسانه‌ها که مسئولیتی اثرگذار دارند مقابله با قدرت گرفتن این دیدگاه، حیاتی است.
چالش اصلی اما در شبکه‌های اجتماعی اتفاق می‌افتد. در شبکه‌های اجتماعی معمولاً دو گروه طرفدار زیاد دارند: خوش قیافه‌ها و آنها که نمک پراکنی می‌کنند مثل مقلدان صدا و طنازها یی که از نبود خطوط قرمز در فضای اجتماعی نهایت بهره را برای جذب عناصر نفرت انگیز این شبکه‌ها (لایک و فالوور) می‌برند.
در چنین محیط بی مرزی، بخشی از ملاک برتری به جای درستی و ایده و تفکر، می‌رود به سمت ظاهر. زیبایی نهایی، متعلق به ذهن است. چشمه‌ای که همیشه می‌جوشد و از خودش آب دارد. اما در میان دختران ورزشکار، تمایل به دیده شدن از یک سو و ملاک‌های زیبایی چالش آفرین است. در نهایت جامعه کسانی را تحسین می‌کند که مقاوم‌تر هستند و نه زیباتر.
نتیجه اول: در باب کاریزما و جذابیت، برخی رسانه‌ها گاهی ناخودآگاه زیبارویان را بیشتر در می‌یابند اما این، عمومیت ندارد. جهان ورزش، استیجی برای نمایش ظاهر نیست. اینجا جنگجویان هستند که محبوب اند.
نتیجه دوم: در شبکه‌های اجتماعی، چشم‌ها ما را نظاره می‌کنند و در مورد ما به قضاوت می‌نشینند. تصویر بزک کرده یا غیر متعارف یک ورزشکار، برای او اعتبار به همراه نمی‌آورد بلکه بالعکس، ارزش او را می کاهد. باز هم پای چیزهایی که همیشه هستند در میان است: قدرت، خستگی ناپذیری و مبارزه.
