حامد اسماعیلی – آی دبلیو اسپورتس: ششم آوریل مصادف با هفدهم فروردین روز جهانی تنیس روی میز است. بر خلاف هر سال که ششم آوریل، جشنواره‌ای جهانی از تنیس روی میز بود امسال نیز کرونا همچنان سایه خود را بر سر تنیس روی میز گسترانیده است.
ششم آوریل فرصتی برای ارج نهادن به تلاش خانواده تنیس روی میز زنان ایران است. این طایفه قدیمی، زمانی ایران الیاس ون را در سال‌های عکس‌های سیاه و سفید، در سال‌های دور و فراموش شده روی صحنه برد، روزگاری چشم ایران را در المپیک لندن به دیدن ندا شهسواری روشن کرد و امروز جوان‌های پرامید و مربیان جوان، آینده اش را می‌سازند.
در اتمسفری یکرنگ، صمیمی و بی شباهت به یک کارزار، با وضوح رنگ بیشتر رفاقت نسبت به رقابت، تنیس روی میز دنیایی صمیمی و خانوادگی برای دخترانش پدید آورده است. آنچه برای آنها – پیش از موفقیت های ورزشی – افتخار آمیز است یکرنگی و وسعت خانواده است.
از دخترانی کم سن و سال و با استعداد در بوشهر تا قلب‌های تپنده تنیس روی میز ایران در کرج، از خانه قهرمان ها در کرمانشاه تا مرکزیت ستارگان آینده در آذربایجان غربی و گلستان و همدان، پهنه تنیس روی میز ایران، قدمگاه دختران نیک ایران است.
ششم آوریل بر اساس یک سنت جهانی روز راکت به دست ها است. این، بهانه‌ای است برای یاد کردن از آنها. بی اهمیت به رنکینگ، رتبه و جایگاه یا هر چیز دیگر. اکنون، روز یک خانواده است. روز یاد کردن از آنها.
