پایگاه خبری ورزش زنان ایران : مسابقات بین المللی بدمینتون جوانان در پازاردژیک بلغارستان به نقطه پایان رسید. مسابقاتی که به اندازه سال‌ها تلاش و آموزش، برایم تجربه به همراه داشت و یک الگوی مناسب برای هر ورزشکاری است.
پیروزی دراماتیک برابر رنک ۳۵ جهان از سوئد، مسابقه‌ای که در آن از شکست، پیروزی ساختم و شاید یکی از پیروزی‌های بزرگ در ورزش ایران باشد و در ادامه شکستی تلخ و حسرت بار از حریفی فرانسوی در شرایطی که همه چیز می‌توانست بهتر پیش برود.
با تجربه‌ی امروزم و مرور آن روزها، دلیل شکستم در یک چهارم نهایی به طور کامل برایم روشن شده است: تجربه‌ی کم و رضایت بیش از حد از پیروزی موقت روز قبل. در بازی با حریف سوئدی، از پیروزی بر او به اندازه‌ای راضی و خوش حال بودم که تمام ذهن و حواسم را درگیر کرده بود.
این، اتفاقی جدید و یگانه بود اما من را از جنگیدن با تمام توان برای بازی بعد منع کرده بود. شاید با کمی تجربه بیشتر می‌شد اتفاقی بزرگ‌تر ساخت. پیروزی بازیکن جوان با رنک ۲۲۰ مقابل رنک ۱۶ جهان
من جوانی بی تجربه بودم و تازه وارد این مسیر شده بودم و همان تجربه به من یاد داد که امروز دیگر از هیچ فرصتی در زمین مسابقه غافل نشوم. شادی‌ها و غم‌ها گذراست اما، تجربه‌هایی که مسبب این احساسات بوده، تا همیشه ماندگار می‌مانند.
به خاطر داشته باشید برای موفقیت‌های گذشته بیش از حد مغرور و خوشحال نباشید و شکست دیروز را نیز آن چنان بزرگ نبینید که زیر باز اندوه خرد شوید.
زندگی، هر لحظه برای غافلگیر کردن شما آماده است. در لحظاتی که همه چیز، ناامید کننده به نظر می‌رسد معجزه از راه می‌رسد و اوضاع را روبراه می‌کند و در سوی مقابل، بیرحم است زمانی که پیروزی را تضمین شده می‌بینید یا احساس می‌کنید قلعه دیگری برای فتح وجود ندارد.
سری کامل یادداشت های ثمین عابد خجسته را در این تگ دنبال کنید: یادداشت ها
اطلاعات خبر: *نویسنده: حامد اسماعیلی *منبع: اختصاصی *انتشار ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۹- ساعت: ۰۸:۲۵
