حامد اسماعیلی : ماه‌ها پس از آنکه فریبا محمدیان پس از خدماتش در وزارت ورزش و جوانان از ساختمان وزارت ورزش خارج و به کارهای عمدتاً آموزشی اش مشغول شد حالا همه چیز برای اینکه ورزش زنان ایران دوباره از وجود او بهره مند شود فراهم شده است.
برای آنها که دغدغه ورزش زنان را دارند حکم مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان در خصوص انتضاب فریبا محمدیان به عنوان عضو هیات رییسه فدراسیون والیبال یک خبر خوش است. به ویژه اینکه فدراسیون والیبال در پی عدم ثبات مدیریتی نتوانست در بخش زنان سازماندهی مناسبی در حد و اندازه داشته‌های انسانی والیبال دختران ایران داشته باشد.
ایده‌های موثر فریبا محمدیان بدون شک به زودی به کمک والیبال زنان ایران خواهد آمد. بله، او یک نفر است اما به اندازه یک فدراسیون عریض و طویل کارآمد است، حمایت وزارت را پشت سر خود دارد و والیبال با او می‌تواند وارد دوران جدیدی حداقل در زمینه تدوین طرح جامع توسعه والیبال زنان ایران مبتنی بر داشته‌های والیبال در استان‌ها و امور زیربنایی شود.
دلیل اینکه فریبا محمدیان را سفیر امید برای والیبال زنان می‌دانیم به دوران باشکوه حضور او در راس ورزش زنان ایران، طرح‌هایی که برای دگرگونی ورزش زنان به اجرا درآمد و نگاه مادرانه وی به دختران ورزشکار ایران باز می‌گردد.
واقعیت این است که او هرگز به تنهایی یک مسئول نبوده است. آنچه از فریبا محمدیان سراغ داریم تلفیقی از دلسوزی، دانش، تجربه و شجاعت است. در مورد والیبال، عیان است که رشته محبوب دختران ایران، در سال‌های اخیر نه برنامه بلند مدتی داشته و نه امکان استفاده از همه ظرفیت واقعی خود.
با نگاه بلندی که از فریبا محمدیان سراغ داریم او بانی سازماندهی والیبال زنان خواهد شد. والیبال ایران گرچه رو به جلو حرکت کرده اما شتاب پیشرفت کند است. به همین دلیل است که کاپیتان مائده نگران آینده است،
مهسا صابری با دلشوره از سال‌های آتی تیم ملی صحبت می‌کند و ستون تیم ملی بیش از حد بر پایه باتجربه‌ها و قدیمی‌ها استوار است. در روزهایی که قحطی نیروهای کارآمد در ورزش زنان محسوس است بازگشت محمدیان به صحنه، فانوسی پرنور است در تاریکی.
