به گزارش “آی دبلیو اسپورتس” رسانه دختران قهرمان ایران، سمیه خرمی یکی از بازیکنان شاخص فوتبال زنان ایران است که در سال‌های اخیر در ترکیب نماینده کردستان در لیگ برتر توپ می‌زند.
مهاجم با سابقه و اهل پارس آباد مغان، فوتبال را با تیم‌های تهرانی آغاز کرده و سنگینی کفه ترازو به سمت گل‌های زده نسبت به بازی‌هایش او را تبدیل به یک مهاجم خاص و گلزن کرده تا هر مربی از خرمی به‌عنوان تکه پایانی پازل قهرمانی‌اش یاد کند.
بازیکن با اخلاق تیم وچان به مناسبت سال جدید گپ صمیمانه‌ای با احمدرضا احمدیان داشته که خواندن آن خالی از لطف نیست.
پایان کرونا در ۱۴۰۰
سمیه خرمی در ابتدای مصاحبه، سال ۱۴۰۰ را به ایرانیان و به خصوص مردم شریف کردستان تبریک گفت و برای همه آرزوی سربلندی و موفقیت کرد. او همچنین با این امید که سال نو روزهای پایانی کرونا را درپی داشته باشد، برای هم‌وطنان درگیر با این بیماری ابراز همدردی کرد.
شروع کار با استقلال
مهاجم گلزن تیم وچان در ادامه به سنین کودکی‌اش فلش‌بک زد و اظهار کرد: در سنین کودکی با توپ سر وکار داشتم و در مسابقات فوتسال استانی در اردبیل به عنوان پدیده شناخته شدم تا ورزش و فوتبال را جدی‌تر دنبال کنم.
در ۱۸ سالگی به عضویت استقلال تهران درآمدم تا در نخستین سال حضور در لیگ یک موفق به ثبت ۱۴ گل در ۸ بازی شوم. سپس به تیم‌های زیادی رفتم و اکنون در خدمت تیم وچان کردستان هستم.
ویژگی‌های یک فوتبالیست خوب
سمیه خرمی با بیان اینکه فوتبال برای او یک عشق ابدی است، متذکر شد: به عنوان یک توصیه، یک فوتبالیست خوب باید علاوه بر رفتارهای حرفه‌ای، در داخل زمین کاملاً در اختیار تیم باشد.
همچنین در خارج از زمین هم به خواب و تغذیه که از عوامل حیاتی است توجه کند و هرگز ساده از کنار آن نگذرد. برای موفقیت باید عرق ریخت و قطعاً هیچ قله‌ای بدون زحمت فتح نمی‌شود.
الگوهای ماندگار
سمیه خرمی در خصوص الگوهای ورزشی‌اش گفت: بهترین الگو برای من “کریستیانو رونالدو” است که با تلاش و کوشش بسیار به بسیاری از عناوین و افتخارات دنیا رسیده.
همچنین در داخل ایران به سبک بازی “وحید امیری” علاقه‌مندم چون بسیار درون زمین می‌دود و کاملاً در خدمت تیم است و همواره تأثیرگذاری خود را اثبات کرده.
فوتبال و لاغیر
مهاجم تیم وچان در پاسخ به این سؤال که اگر فوتبالیست نمی‌شد به چه حرفه دیگری رو می‌آورد، با لبخند گفت: جز فوتبال بازی کردن، تقریباً هیچ کار دیگری را به خوبی نمی‌توانم انجام دهم و فوتبال زندگی من است؛ تا حدی که در ازای گرفتن هیچ چیزی، حاضر به کنار گذاشتن آن نباشم.
راز شماره بیست
سمیه خرمی گفت: زهرا فتاحی صمیمی‌ترین رفیق و هم‌اتاقی من است و چون متولد ۲۰ مرداد هستم این عدد را برای شماره پیراهنم انتخاب کردم تا متفاوت‌تر از شماره هم پستی‌های خودم در اکثر تیم‌ها باشم.
پنج گنج!
او درباره انتخاب تیمی پنج نفره گفت: اگر قرار باشد در یک تیم پنج نفره بازی کنم، زهرا فتاحی، سرشین کمانگر، فاطمه اردستانی و بینا کریمی را به عنوان هم‌تیمی در آن انتخاب می‌کنم.
حس نسبت به کلمات:
کفش طلا: جایزه فوق‌العاده
علی دایی: همشهری و افتخار ایران
شرمین رحمتی: مدیر شایسته برای فوتبال زنان
وچان: تیم عالی من
