به گزارش “آی دبلیو اسپورتس” رسانه دختران قهرمان؛ در سال ۱۸۹۶ بود که المپیک به سمت و سوی برگزاری یک رویداد ورزشی با چارچوبی شبیه به امروزش پیش رفت و از این رو یک مبدأ به حساب می‌آید.
بنیان المپیک را مردی فرانسوی به نام پیر دو کوبرتن بنا نهاد و برای همیشه در تاریخ ورزش جهان جاودانه شد. در المپیک اول هنوز اصلاحات اجتماعی امروز در جوامع بشری راهی نداشت و به همین دلیل خبری از حضور زنان در المپیک نبود.
بر اساس یک آمار تقریبی حدود ۱۴ کشور و ۲۴۱ نفر ورزشکار مرد در المپیک اول شرکت داشته‌اند و تمامی شرکت‌کننده‌ها به جز تیم آمریکا، مربوط به کشورهای اروپایی بوده‌اند.
المپیک ۱۸۹۶ به عنوان یک مبدأ و برگزاری موفقیت‌آمیز رویدادی که پیش از آن هیچ نمونه مشابهی نداشت، تاریخ‌ساز شد. نکته جالب این که در آن زمان این ایده وجود داشت که المپیک باید هر دوره در آتن برگزار شود اما واقعیت چیز دیگری بود: یونان برای میزبانی بعدی ۱۰۸ سال صبر کرد.
پیام شاه جورج
نکته جالب دیگر این است که طرح اولیه کوبرتن این بود که المپیک اول در سال ۱۹۰۰ در پاریس برگزار شود اما کنگره برگزاری المپیک که نمایندگان ۱۱ کشور در آن حاضر بودند با آن مخالفت کردند.
شاه یونان پس از انتخاب آتن به عنوان محل برگزاری المپیک نخست، این پیام را ارسال کرد:
با احساس عمیق نسبت به خواسته محترمانه بارون دو کوبرتن (برای میزبانی آتن)، با تشکر صمیمانه از وی و اعضای کنگره بهترین آرزوهایم را برای احیای بازی‌های المپیک دارم.
– پادشاه جورج (۲۱ ژوئن ۱۸۹۴)
پادشاه یونان حامی بزرگ برگزاری المپیک بود. شاید اگر حمایت مالی او و چهره‌های سلطنتی یونان نبود این المپیک هرگز برگزار نمی‌شد.
البته این بدان معنا نیست که هزینه برگزاری المپیک آتن به طور کامل توسط حکومت یونان پرداخت شده است. هزینه‌های برگزاری المپیک بیش از تخمین اولیه بود به طوری که به نظر می‌رسید ممکن است ناتوانی در تأمین هزینه‌ها باعث شود این رویداد اصلاً برگزار نشود.
مخارج برگزاری از کجا آمد؟
با این حال با حضور ولیعهد کنستانتین در ریاست کمیته برگزاری المپیک اوضاع تغییر کرد. وی برای ایجاد انگیزه در تأمین مالی مورد نیاز خود از میهن پرستی مردم یونان کمک گرفت.
محبوبیت کنستانتین در میان مردم، موجی از کمک‌های مردم یونان را برانگیخت. این تلاش مردمی باعث جمع آوری ۳۳۰ هزار درهم طلا از مجموع ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار درهم طلا از بودجه تخمینی شد.
مجموعه خاصی از تمبرهای پستی سفارش داده شد که با فروش آن ۴۰۰ هزار درهم جمع شد. فروش بلیت ۲۰۰ هزار درهم دیگر اضافه کرد. به درخواست کنستانتین، یک تاجر یونانی به نام جورج آروف با پرداخت هزینه مرمت ورزشگاه پاناتنیک موافقت کرد.
آروف ۹۲۰ هزار درهم نیز به این پروژه کمک کرد. به عنوان ادای احترام به سخاوت او، مجسمه‌ای از آروف در ۵ آوریل ۱۸۹۶ در خارج از ورزشگاه ساخته و رونمایی شد که تا امروز در آنجا قرار دارد.
تنیس (در آن زمان یونانی‌ها با تنیس کاملاً ناآشنا بودند)، شنا، تیراندازی، دوومیدانی (از جمله دو ماراتن)، دوچرخه سواری، ژیمناستیک، وزنه برداری، کشتی و شمشیربازی رشته‌های المپیک اول بودند.
افتتاحیه متفاوت
“من افتتاحیه اولین بازی‌های بین‌المللی المپیک در آتن را اعلام می‌کنم. زنده باد ملت. زنده باد مردم یونان.”
این سخنرانی کوتاه از سوی شاه جورج به زبان یونانی المپیک آتن را افتتاح کرد.
المپیک آتن مشعل نداشت و از المپیک ۱۹۲۸ آمستردام، مشعل به افتتاحیه اضافه شد. همچنین مراسم سوگند ورزشکاران به آرمان‌های المپیک نیز از ۱۹۲۰ وارد پروتکل افتتاحیه شد.
از سوی دیگر، دو سوم شرکت کنندگان در المپیک ۱۸۹۶ یونانی بودند. المپیک آتن شبیه به یک تورنمنت ناشناخته بود و البته در آن زمان که مفهوم برگزاری مسابقات ورزشی بین‌المللی ملموس نبود این شرایط تعجبی به همراه نداشت.
همچنین در این شرایط عجیب نبود که یونان در المپیک نخست، ۴۶ مدال به دست بیاورد. بر خلاف امروز، در آن زمان قهرمان المپیک مدال نقره دریافت می‌کرده و به نفر دوم نیز مدالی از جنس مس اعطا می‌شده است.
مسابقه دو ماراتن مهم‌ترین مسابقه در المپیک ۱۸۹۶ به حساب می‌آمد به طوری که برای یونانی‌ها افتخاری بزرگ بود که هم‌وطنشان اسپیریدون لویی در این ماراتن قهرمان شد.
المپیک اول با ۱۱ طلای آمریکایی‌ها با قهرمانی آن‌ها پایان یافت در حالی که مجموع مدال آمریکا ۲۰ و مجموع مدال یونان میزبان که دوم شد، ۴۷ مدال بود.
چهره المپیک چقدر تغییر کرده است. واقعیت این است که شکوه امروز را مدیون مردمان آن روز هستیم. از پیر دو کوبرتن گرفته تا ولیعهد کنستانتین و حتی تاجر آروف. چه شروع ساده و شگفت انگیزی بود.
