افرا ورزش: عرصه مبارزه قهرمانانه دختران ایران، در هر میدانی در هر گوشه خاک دنیا، شاید حماسی تر بود اگر آنها این شانس را داشتند تا از برابری در دیده شدن بهره‌مند باشند.
در همه‌ی سال‌هایی که سپری شده، قهرمانان ما در نبردهای بزرگ، در حماسه‌های بی تکرار و محکوم به سکوت، داستان‌های دراماتیکی داشتند که هرگز دیده نشد و به سرعت گم شد که گم شد و به تاریخ پیوست.
بیست و یکم آبان سال ۱۳۸۹، نخستین روز برگزاری بازی‌های آسیایی در گوانگژو چین بود. روزی که صمد نیکخواه بهرامی در پیشانی کاروان با پرچم سه رنگ، حرکت می‌کرد.
ایران کاروانی ۳۷۰ نفره را به چین فرستاده بود که بزرگ‌ترین کاروان ایران در ادوار بازی‌های آسیایی تا آن زمان بود و در آن جمع بزرگ، یک دختر بسیار جوان از رشته‌ای که کسی درباره آن چیز زیادی نمی‌دانست، حضور داشت.
نیلوفر ۱۷ ساله، اولین دختر ایرانی همه دوران‌ها بود که در رشته اسکیت؛ قرار بود برای ایران در بازی‌های آسیایی رقابت کند. احتمالاً این “اولین بودن” برای نیلوفر مردانی در آن زمان، معنای بزرگی نداشت اما امروز با گذر زمان، ارزش آن همچون یک قالی قدیمی و اصیل، نمایان می‌شود.
نیلوفر مردانی در ماده ۵۰۰ متر سرعت، هفتم شد و در ۱۰ هزار متر استقامت در رده هشتم قرار گرفت و این به معنای شروعی دلپذیر برای نیلوفر و اسکیت زنان ایران در بزرگ‌ترین رویداد ورزشی قاره بود.
ایران در دو دوره بعدی بازی‌های آسیایی در اینچئون و جاکارتا، هیچ دختر اسکیت‌بازی را به تورنمنت نفرستاد تا برچسب “اولین و تنها” روی نام نیلوفر مردانی باقی بماند.
اکنون پس از ۱۳ سال؛ ایران بار دیگر دختران اسکیت را در بازی‌های آسیایی خواهد دید. در میان اسامی تیم اعزامی، خبری از نام نیلوفر نیست گرچه او می‌توانست دومین حضورش را تجربه کند.
با وجود حضورش در اردوی تیم ملی، آسیب‌دیدگی کار او را برای حضور در هانگژو دشوار کرد. اوایل تابستان در جریان تست گیری در اراک، او با آسیب مسابقه‌ای نصفه و نیمه داد.
اگر چه سرمربی تیم ملی اسکیت و نیلوفر مردانی، درخواست تست مجدد پس از پایان مصدومیت را داشتند اما کمیته فنی فدراسیون اسکیت دیگر به او فرصت نداد و کلیدی‌ترین مهره تیم ملی اسکیت زنان ایران از تیم کنار رفت.
این اتفاق ممکن است به ضرر تیم اعزامی به هانگژو تمام شود با این حال، بار مسئولیت ملی از دوش دختر تاریخ‌ساز برداشته شده. او در تهران، برای هم‌تیمی‌هایش در خاک چین آرزوی موفقیت می‌کند.
درباره نیلوفر مردانی، دامپزشک، هنرمند و قهرمان
نیلوفر مردانی در آستانه ۳۰ سالگی، همچنان یک اسکیت‌باز قهرمان است و روزهای هیجان‌انگیز و پرتلاطم، به زندگی او معنا می‌بخشد. این را می‌توان از سال‌های رفته او و نگاهش به افق آینده دریافت.
نکته‌ای که درباره نیلوفر، دانستنی است این است که او یک دامپزشک است و عاشق حیوانات. او با وجود تمرینات پرفشار ورزش قهرمانی، تحصیلش را ادامه داد و در رشته دلخواهش فارغ‌التحصیل و موفق شد.
از سوی دیگر، او در موسیقی هم دستی بر آتش دارد و هنر او آمیخته با اهداف ورزشی و تحصیلی‌اش پیش رفته است. او هرگز متوقف نشده و البته در کارهایی که انجام داده، در زمره بهترین‌ها بوده است.
او را چگونه به یاد می‌آوریم؟ به عنوان اولین دختر اسکیت‌باز ایران در ادوار بازی‌های آسیایی؟ به‌عنوان یک هنرمند یا دامپزشک موفق؟ شاید تعریف بهتر از او، دختری است که هیچ‌وقت متوقف نشد.
با وجود این که او در عین شایستگی، بازی‌های آسیایی هانگژو را از دور نظاره خواهد کرد اما یک آینده دست‌نخورده برای او باقی است. آینده‌ای که استقامت، بلندنظری و انگیزه‌های تازه می‌تواند به زیباترین شکل ممکن، ترسیم شود.
