حامد اسماعیلی – افرا ورزش: یک دسته‌بندی شخصیتی به نام افراد High-Value وجود دارد که می‌توانیم آنها را “اصیل”بخوانیم یعنی متکی بر اصالت انسانی.
او که اصیل است، بر اساس ارزش‌های مادی و ظاهری ارزیابی نمی‌شود بلکه ارزش‌های انسانی او در سطحی بالاتر از میانگین رفتاری اجتماع است.
اصیل‌ها، بانی و عامل کمک و خیر به دیگران‌اند، به کوچک و بزرگ احترام می‌گذارند و کسی را فدای منفعت و آمال خود نمی‌کنند، در روابط عاطفی بسیار وفادارند و می‌کوشند بر زیبایی‌های جهان بیفزایند. آنها هرگز برای کسی، نه رنجی آرزو می‌کنند و نه رنجی می‌آفرینند.
فرزانه فصیحی، قهرمان همیشه ی ما، یکی از قبیله اصیل‌هاست. به این تعظیمش نگاه کنید و اشک‌هایش و وطن‌پرستی پنهان و پیدا در میان بغض‌های گذشته‌اش را به یاد بیاورید.
چند سال و چند عمر باید بگذرد تا یکی مثل او داشته باشیم؟ آن هم در این زندگی کوتاه. یکی که دوستش داشته باشیم، نه به خاطر قهرمان بودنش، بلکه به خاطر این که او یکی از خود ماست. یکی از ملت ما. غمش غم ماست و آرزوهایش آرزوهای ما.
در زندگی موازی، او شاید سربازی ست خط‌شکن در خیابان‌های خرمشهر اشغالی، یا اصلاً سلحشوری در یک مبارزه بی‌نشان که هرگز در تاریخ از آن سخنی به میان نمی‌آید. اصیل‌ها نیازی به نام ندارند. اصیل‌ها اهل خلق زیبایی و شور هستند.
لابه‌لای تزلزل ناشی از تولد و زیستن در خاورمیانه، خوشبختیم که فرصت تماشای اصیل‌ها را داریم.
