مصطفی سراب زاده – افرا ورزش : آیا تا به حال فکر کرده‌اید که چرا یک انسان توانایی راه رفتن به عقب را به طور بالقوه دارد؟ آیا این حرکت بالعکس می‌تواند برای اصلاح حرکتی مفید باشد؟ در هماهنگی مغز چپ و راست، آگاهی 360 درجه، افزایش تکامل فضای ذهن شما و افزایش هوشیاری، پاسخ‌ها و رفلکسها چه نقشی ایفا می کند؟
در طول سال‌ها، به اندازه کافی تحقیقات مستند وجود دارد که نشان می‌دهد افراد که پیاده‌روی رو به عقب را در تمرینات خود گنجانده بودند نسبت به افرادی که پیاده‌روی معمول انجام می دادند، از هماهنگی حرکتی بهتری بهره می‌برند.
بنابراین شکی نیست که پلتفرم‌های مختلف رسانه‌های اجتماعی پیاده‌روی معکوس را بیش از همه ترویج کنند و موجب افزایش این تمرین ورزشی شوند.
راه رفتن به عقب در مقایسه با راه رفتن به جلو، گروه‌های ماهیچه‌ای متفاوتی را درگیر می‌کند و می‌تواند ماهیچه‌های پاها، به ویژه عضلات چهارسر ران، همسترینگ، باسن و ساق پا را به روشی متفاوت فعال و تقویت و به تعادل رشد عضلات کمک کند.
از آنجایی که راه رفتن معکوس نیاز به توجه بیشتری دارد، می‌تواند راهی موثر برای بهبود گیرنده‌های حس عمقی (آگاهی از وضعیت بدن) ما باشد.
این می‌تواند به بهبود آگاهی فضایی و درک بهتر حرکت بدن منجر شود، مهارت‌های تعادل و هماهنگی شما را به چالش می‌کشد و به تمرکز بیشتر نیاز دارد زیرا مسیرهای عصبی مختلف را فعال و به بهبود تعادل کلی و عملکرد مغز کمک می‌کند.
تحقیقات دکتر ون در دانشگاه شانگهای در سال 2022 تاثیر مثبت این مدل تمرینی را بر فاکتورهای عملکردی بیماران سکته یا فلج مغزی گزارش کرده است.
البته تاثیرات سلامت به اینجا ختم نمی‌شود. پیاده‌روی معکوس می‌تواند ملایم‌تر و استرس کمتری روی مفاصل داشته باشد، زیرا حرکت نرم‌تر است و تاثیر کمتری روی زانوها و مچ پا دارد. این برای افرادی که مشکلات مفصلی دارند یا کسانی که از صدمات بهبود می یابند مفید است.
یکی از بهترین تحقیقات اخیر که تفاوت پیاده‌روی یا دویدن رو به عقب را با پیاده‌روی و دویدن رو به جلو (معمول) بر پارامترهای گام بررسی کرده است، نتایج تیم تحقیقاتی خانم دکتر لوسیا دونو (Lucia Donno) در دانشگاه پلی تکنیک میلان ایتالیا است. این مطالعه که در سال 2023 منتشر شد گزارش می‌کند که تمرین پیاده‌روی و دویدن رو به عقب در مقایسه با شکل نرمال می‌تواند در بهبودی اختلالات حرکتی بسیار تاثیرگذارتر باشد.
نتایج تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که راه رفتن معکوس ممکن است وضعیت بدن را بهبود بخشد، زیرا شما را تشویق می‌کند تا عضلات مرکزی خود را درگیر و وضعیت عمودی خود را حفظ کنید، که به تراز بهتر ستون فقرات و بهبود وضعیت بدن در طول زمان کمک می‌کند.
اگرچه راه رفتن به عقب ممکن است به شدت دویدن به جلو نباشد، اما همچنان به تناسب اندام و سلامت قلبی عروقی کمک می‌کند، ضربان قلب و فعالیت تنفسی را افزایش و در نتیجه مصرف اکسیژن را افزایش می‌دهد و یک تمرین قلبی عروقی متوسط را ترویج می‌کند. راهپیمایی به عقب نیز ممکن است سلامت ریه‌ها را بهبود بخشد زیرا به اکسیژن بیشتری نیاز دارد و باعث تحریک سیستم گردش خون می‌شود.
این مدل تمرینی در ورزش حرفه‌ای هم می‌تواند پله‌های اول فاز توانبخشی را بسازد. گاهی اوقات به عنوان یک تمرین برای آسیب‌های خاص، به ویژه آسیب‌های اندام تحتانی استفاده می‌شود، زیرا می‌تواند ملایم‌تر باشد و در عین حال تمرینی چالش‌برانگیز را ارائه دهد. این یک روش بی‌خطر اما با تحریکات حسی زیاد است که با هدف بهبود راه رفتن، قدرت و هماهنگی انجام می‌شود.
برخی از ورزشکاران پیاده‌روی معکوس را در برنامه تمرینی خود قرار می‌دهند. این مدل به آنها کمک می‌کند تا خم‌کننده‌های لگن بیشتر تحریک شوند و متعاقبا از طیف گسترده‌ای اکستنشن لگن استفاده شود.
به ندرت تمرین ریتمیکی بدین شکل قادر است موجب تقویت عضلات پشت شود و ضریب آسیب را پایین بیاورد. حتی چابکی، تعادل و عملکرد کلی ورزشی را هم بهبود می‌بخشد به ویژه برای ورزش هایی که شامل تغییرات سریع در جهت حرکت می‌شوند.
در آخر باید ذکر شود بسیار مهم است که قبل از اینکه پیاده‌روی به عقب را در برنامه خود بگنجانید، به آرامی این کار را شروع کنید و به تدریج شدت آن را افزایش دهید تا به بدن خود اجازه سازگاری دهید و قاعدتا برنامه تمرین را زیر نظر متخصص تمرین پیش ببرید.
رکوردداران زن : معصومه بیگدلی
دونده ماراتن و ورزشکار زن مشهدی با دویدن مسافت 21 کیلومتر و 460 متر به صورت برعکس و در مدت زمان 3 ساعت و 35 دقیقه و 11 ثانیه در سالن ورزش‌های همگانی در مجموعه ورزشی کوثر مشهد، این رکورد را برای اولین بار در کشور به نام خود ثبت کرد و هنوز هم جابه‌جا نشده است.
رکوردداران زن : کت کلیلی (Kat Clewley)
این فوتبالیست قدیمی نه تنها یک ماراتن را به عقب دوید، بلکه در اولین تلاش خود رکورد جهانی را شکست. کت کلیلی با زمان 4 ساعت 48 دقیقه و 42 ثانیه در ماراتون همیلتون کانادا سال 1394 رکورد باورنکردنی بر جای گذاشت. از این لحاظ باورنکردنی چون این رکورد زمان خوبی حتی برای کسی است که به جلو می‌دود.
