حامد اسماعیلی – آی دبلیو اسپورتس: شکست واژه‌ای است که کسی آن را دوست ندارد. در جریان زندگی، ابتدا با جامی تلخ مزه، در را باز می‌کند و داخل می‌شود و زمان که گذشت، دیگر از دیدن آن تعجب نمی‌کنید.
تبدیل می‌شود به رفیق روزها که هر بار که می‌آید، دست می‌اندازد روی شانه‌هایتان تا بگوید که “فلانی. اینجا راه را اشتباه رفتی. کاش دیگر هم را نبینیم. “و شاید آخرش لبخندی که بله، تا آخرش هستم و هستی.
تینا مدانلو در انتخابی باخت. بد هم باخت. بعد احساسی‌ترین تصاویر را خلق کرد. نقشه‌ها کشیده بود برای هفته‌ها و ماه‌های آینده که الهه سرنوشت وارد شد و اعلام کرد که: “دوستان گرامی. بدانید و آگاه باشید که این، دنیاست. برنامه‌هایتان مال خودتان. اینجا رئیس منم!”
هر اندازه که بجنگید و متر و معیارها درست باشد و روی کاغذ، همه چیز روی روال پیش برود، باز هم هیچ چیز مطلق و قطعی نیست. تینا امروز این را فهمید و زندگی در آینده بارها این را به او یادآوری می‌کند که وظیفه تو، جنگیدن است نه پیروز شدن. خدا سربازها را دوست دارد. چه ببرند و چه ببازند. منفورها اما آنها هستند که از جنگیدن فرار می‌کنند.
این چند خط برای تینا مدانلو یادگاری بماند. برای آینده اش، برای دست کم نگرفتن ثانیه‌ها و برای اینکه بداند که زندگی تازه شروع شده. ما هر روز چند بازی برده و باخته داریم. مهم این است که به پشت سر نگاه نکنی.
