به گزارش افرا ورزش سقوط تیم هندبال بانوان ذوب آهن به لیگ دسته اول بهانه‌ای برای گفتگو با سمیه شهریاری بازیکن سابق تیم ملی هندبال و باشگاه‌های اصفهانی است.
سمیه شهریاری پس از دورانی طولانی در تیم‌های ذوب آهن، سپاهان و ثامن الحجج و تیم ملی ایران، 4 سال پیش از هندبال کناره گیری کرد.
او در گفتگو با آی دبلیو اسپورتس در مورد سقوط ذوب آهن، تیمی که آخرین تیم او پیش از ترک صحنه هندبال بود، و همچنین وضعیت جاری هندبال زنان ایران صحبت کرده است.
*سال‌ها بازیکن ذوب آهن بودید و از این که ذوب آهن سقوط کرده چه احساسی دارید؟
سمیه شهریاری : سقوط ذوب آهن برایم بسیار عجیب بود آن هم با این تعداد بازیکن باتجربه. شاید اگر ذوب آهن با تیمی جوان سقوط می‌کرد تا این حد شگفت زده نمی‌شدم. امسال ذوب آهن انبوهی از بازیکن باتجربه داشت و از این، فاجعه‌تر برای ذوب آهن نمی‌شد.
نمی‌دانم چه اتفاقی برای هندبال در حال رخ دادن است اما به نظر من سقوط یک تیم با برنامه بدنسازی پیش فصل و هدف گذاری در تمرینات نسبت مستقیم دارد.
*در ذوب آهن گفته می‌شود آن‌ها درگیر بدشانسی شده‌اند و مسئله فنی بازگو نشده. نظر شما چیست؟
سمیه شهریاری : خودم را صاحب نظر نمی‌دانم و ذوب آهن هم کادر بسیار باتجربه‌ای داشته است. سقوط ذوب آهن با هر دلیلی، نباید رخ می‌داد و امروز باشگاه ذوب آهن باید این اتفاق را ریشه یابی کند.
به طور کلی در هندبال ایران و اصفهان تعارفات بایدکنار گذاشته شود و یک خانه تکانی جانانه در بازیکنان، کادر و هر کسی که در هندبال، تصمیم گیرنده یا اثرگذار است صورت گیرد.
*نیاز به خانه تکانی به این معناست که سطح فعلی فنی لیگ ما مناسب نیست؟
سمیه شهریاری : بله؛ هرچه پیش‌تر می‌رویم سطح مسابقات پایین می‌آید و این که چرا هنوز یک بازیکن اثرگذار در سطح بازیکنان باتجربه قدیمی، پرورش نداده‌ایم اتفاقی نیست که بتوان نادیده گرفت.
سال‌ها در ذوب آهن و سپاهان بازی کردم و ۵ سال هم در ثامن الحجج حضور داشتم. سال‌ها پیش نسلی از بازیکنان ساخته شدند و پس از آن، تلاش برای پرورش بازیکنان جدید، مقطعی و ناقص بود آن هم در شرایطی که هزینه‌های زیادی در این راستا پرداخت شده است.
*یعنی به نظر شما این میزان از جوان گرایی در لیگ هندبال کافی نیست؟
سمیه شهریاری : جوان‌گرایی، یک برنامه کلی در لیگ هندبال ایران نیست. از این گذشته، جوان گرایی در کنار استفاده از بازیکنان با تجربه یک نسخه معقول برای هندبال ایران است.
بسیاری از بازیکنان جوان ما بدون این که یک بازیکن بزرگ‌تر کنار آن‌ها حضور داشته باشد، رشد کرده‌اند. بازیکنی که تجربه برد و باخت و تحمل روزهای سخت را داشته باشد.
همین مسئله باعث می‌شود بازیکن جوان بیاید، بازی کند اما بازیکن بزرگی نشود. بخشی از کار هم مربوط به اخلاق در تیم‌های ماست. در هندبال فروتنی و از خود گذشتگی کمیاب شده و حواشی به قدری زیاد شده که موضوع اصلی کنار رفته و حواشی تبدیل به اصل ماجرا شده است.
شما لیگ امسال را ببینید. شاید تعداد انگشت شماری از بازیکنان بدنسازی مناسبی داشتند و به دور از حاشیه هندبال بازی کردند و دور از حاشیه لیگ را به پایان رساندند.
*منظورتان از حاشیه چیست؟
سمیه شهریاری : قبل از هر مسابقه ورزشکار آن قدر که در فضای مجازی می‌چرخد به تمرین و مسابقه فکر نمی‌کند. حاشیه از این بزرگ‌تر؟
نمی‌خواهم کسی از من ناراحت شود البته که باید یک عده از هندبال دور باشند تا شاید هندبال جان دوباره‌ای بگیرد.
حرف من دیسیپلین و نظم است. همین نظم سبب می‌شود حواشی یک تیم جمع شود وگرنه بدون دیسیپلین در تیم، تیم محکوم به ناکامی است.
ترجیح می‌دهم بیش از این وارد این مسائل نشوم زیرا هندبال برای کسی مهم نیست و امروز فقط وسیله‌ای برای دیده شدن برخی افراد است. هندبال به دلسوزها نیاز دارد.
در رابطه با پرونده سقوط ذوب آهن بخوانید:
پرونده سقوط هندبال ذوب آهن (۱) | شکوه سبز در دست سهل‌انگارها
پرونده سقوط هندبال ذوب آهن (۲) | همه مقصران ناکامی گاندوها
پرونده سقوط هندبال ذوب آهن (۳) و سکوت | سهیلا هیئت: توضیحی برای سقوط نداریم
