به گزارش پایگاه خبری ورزش زنان ایران IWSports ؛ زنان فوتسال ایران، همان‌ها که برای هر سفر به قصد افتخارآفرینی باید اجازه‌های بسیاری بگیرند، همان‌ها که تا بن دندان پوشیده ورزش می‌کنند، با حساب ۵ بر ۲ اوکراین را شکست دادند.
باید فوتبال بازی کرده باشی، یا دست‌کم هر ورزش دیگری را تجربه کرده باشی تا بدانی دویدن، 40دقیقه دویدن با لباسی که سراسر پوشیده است چه قدر دشوار خواهد بود.
کارلوس کیروش برای چند درصد تبخیر بهتر عرق بازیکنان تیم مردان ایران به هر دری زد تا لباس مناسب تهیه شود؛ لباس زنان ما که از اساس ساخته شده برای آفتاب و مهتاب ندیدن، تبخیر که بماند. باورکردنی نیست که اصلا با این لباس‌ها بشود «برنده» شد.
زنان اوکراین در مسابقات قهرمانی اروپا دو مقام سومی و یک چهارمی دارند و اسم و رسم حسابی؛ ما که ندیدیم و حق هم نداریم ببینیم ولی گفته شده است که با ترکیب اصلی هم مقابل ایران بازی کردند.
این‌چنین است که باید کلاه از سر برداشت برای زنانی که می‌توانند ۵-۲ اوکراین را شکست دهند؛ پیروزی‌ای که برای به دست آمدنش با همه دشواری‌های فرهنگی و اجتماعی و البته فیزیکی ورزش زنان جنگیده‌اند.
با همه این اوصاف و با وجود اینکه نفس ممنوعیت ورود مردان به عنوان تماشاگر به سالن برگزاری این رقابت زشت و ناپسند بود، توقع می‌رفت حضور پررنگ‌تری از زنان را برای تماشای رقابت تیم فوتسال ایران ببینیم. حدود ۱۵۰ تماشاگری که این رقابت را از نزدیک دیدند برای مبارزه‌ای که تا آزاد شدن ورود زنان به ورزشگاه در پیش است کمی ناامیدکننده است.
روز سه‌شنبه دومین دیدار دوستانه دو تیم ایران و اوکراین در سالن هندبال مجموعه ورزشی انقلاب، انتهای خیابان سئول حوالی بزرگ‌راه چمران، برگزار خواهد شد.
اگرچه که بحث «حق» حضور بانوان در ورزشگاه موضوعی نیست که با عدد و رقم و تعداد افراد خواهان حق تعریف شود، با این حال برای گرفتن این حق در این زمانه نیاز به همراهی و هم‌دلی بیشتر است.
امیدوار باشیم که روز سه‌شنبه تماشاگران رقابت این زنان پیروز هزاران نفر باشند. ما دردهای فراوانی در این روزگار و این پهنه داریم؛ این یکی درد مشترکی‌ست که با همراهی هم حل شدنی‌ست.
*پوریا طباطبایی
