به گزارش پایگاه خبری ورزش زنان ایران IWSports به نقل از فارس ؛ سمیرا زارعی مدرس فدراسیون و نخستین بانوی غواص و غارنورد در کشور بوده که به کار آموزش و تدریس در غارنوردی و دره‌نوردی مشغول است همچنین در مقطع کارشناسی ارشد رشته آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی تحصیل میکند؛ سمیرا زارعی در این گفت‌وگو با ما همکلام شده است.
* از همان ابتدا که تصمیم گرفتید برای فعالیت ورزشی‌تان رشته‌ای را انتخاب کنید به کدام رشته‌ها تمایل داشتید؟
زارعی: از بچگی والیبال و تکواندو را کار می‌کردم اما ادامه ندادم تا اینکه در 23 سالگی به غارنوردی روی آوردم. سال 89 غواصی در آب‌های آزاد را شروع کردم و سال 90 غواصی در غار؛ بعد از آن هم بیشتر غواصی در آب‌های آزاد را انجام دادم چون شرایط برای ادامه کارم در غواصی غار در ایران وجود نداشت.
از زمان دانشجویی کوهنوردی می‌کردم و همان موقع با گروه‌هایی آشنا شدم که وقتی برای اولین بار به همراهشان این کار را تجربه کردم، خوشم آمد و تصمیم گرفتم در همین رشته‌ها ادامه فعالیت دهم به طوری که به غارنوردی روی آوردم و از همان سال‌ها دره‌نوردی را هم شروع کردم؛ الان هم مربی دره‌نوردی هستم.
* کلا از کارهایی که با هیجان همراه است و خطرناک هم هست، خوشتان می‌آید؟
زارعی: خیلی زیاد، چون کاری مثل غواصی هیجان‌انگیز است و حالم را عوض میکند؛ در واقع به آدم احساس رضایت می‌دهد. بیشتر به خاطر هیجانش، مفرح بودنش و اینکه به آدم حس قدرت می‌دهد و خیلی روحیه را عوض میکند؛ در حقیقت هیجانش برایم از هر چیز دیگری مهم‌تر بود.
* چه چیزی باعث شد به غواصی علاقه‌مند شوید در حالی که بانوان معمولا سمت هر رشته‌ای نمی‌روند؟
زارعی: خیلی ریسک‌پذیرم و دوست دارم کارهایی را انجام دهم که خیلی خاص باشد، هر اتفاقی هم که در زندگی پیش می‌آید خودم را نمی‌بازم و با آن روبه‌رو می‌شوم نه اینکه فرار کنم چون معتقدم هیچ کاری نشد ندارد، هر چیزی را می‌‌توان انجام داد و مثبت فکر می‌کنم.
روحیه جنگجویی دارم و ناخواسته این رشته‌ها (کوهنوردی، غارنوردی، دره‌نوردی، غواصی، غواصی در غار) در مسیرم قرار گرفت که البته بعدها برایم جدی‌تر شد و علاقه‌ام هم بیشتر شد به طوری که تا الان فعالیت‌هایم ادامه داشته است.
* در بدو شروع کجاها غواصی می‌کردید؟
زارعی: در آب‌های آزاد خلیج فارس جزایر قشم، کیش، هرمز، لارک و همچنین سد چادگان و دریاچه اوان. اولین بار خیلی شگفت‌زده بودم، دنبال ماهی‌ها می‌رفتم و همه جا را می‌دیدم، کنجکاو بودم و محو زیبایی‌ها شده بودم، اینکه خودم شبیه ماهی‌ام و ماهی‌ها هم ما را شبیه خودشان می‌بینند و با ما شنا می‌کنند.
چیزهایی دیدم که قبلا فقط در کارتون‌ها و کتاب‌ها دیده بودم به عنوان مثال کارتون قشنگ باب اسفنجی و پاتریک را که خیلی هم دوستش دارم همان‌جا به ذهنم می‌آمد و انگار همه چیز همان‌هایی بود که در کارتون دیده بودم؛ اسب دریایی، طوطیا، ستاره دریایی، عروس دریایی حتی رؤیاهای بچگی‌ام را به طور واقعی زیر آب دیدم.
* چه شد که تصمیم گرفتید این کار را در غار انجام دهید؟
زارعی: در واقع اول جذب غواصی غار شدم؛ یعنی به هنگام غارنوردی حوضچه‌ها را که در غار دیدم بسیار مجذوبشان شدم و این تصمیم را گرفتم اما به دلیل اینکه آن زمان در ایران شرایطش نبود، مدرس و تجهیزات وجود نداشت و خیلی محدودیت‌های دیگر به پیشنهاد یکی از دوستانم ابتدا غواصی در آب‌های آزاد را تجربه کردم؛ یک سال بعد با آمدن یک مربی از خارج در کلاس‌ها حضور پیدا کردم و دوره‌ها را گذراندم تا اینکه توانستم غواصی غار را انجام دهم و مدرک این رشته را گرفتم.
* از شگفتی‌های غواصی در غار برایمان تعریف کنید؟
زارعی: غار نسبت به آب‌های آزاد آن شفافیت و موجودات مختلف را ندارد، کفش گل‌مانند و کدر است و به خاطر محدودیت شرایط و وسایل غواصی غار و نیز محدودیت شرایط خود غار خیلی چیز خاصی دیده نمی‌شود؛ تنها حالت وهم، ترس و تاریکی به چشمم آمد و هیجان اینکه با چه چیزی می‌خواهیم روبه‌رو شویم؛ همین که بر ترس و دلهره‌مان غلبه می‌کنیم و به جلو می‌رویم برایمان جذابیت دارد.
بعضی‌ها هنوز هیچ چیز را تجربه نکرده‌اند، می‌ترسند در حالی که وقتی با آن مواجه می‌شوند می‌بینند ترسشان بی‌مورد بوده؛ بعضی‌ها هم بدون هیچ ترسی جلو می‌روند اما بعد متوجه می‌شوند کمی هم ترسناک بوده؛ برای من این‌طوری بود
در شروع از همان اول راحت‌تر با غواصی غار برخورد کردم و اصلا نمی‌ترسیدم، دفعه‌های بعد عاقلانه‌تر و با احتیاط بیشتری کارم را ادامه می‌دادم تا آسیب پیدا نکنم؛ چون از بچگی از آب می‌ترسیدم کسی باورش نمی‌شد که من الان در رشته غواصی انقدر موفق باشم.
جالب است بگویم بچگی از تاریکی می‌ترسیدم و الان یک غارنورد هستم، همان دوران از آب هم می‌ترسیدم و الان غواص شده‌ام؛ کلا آدم ترسویی نیستم مدل شخصیتی‌ام طوری است که اگر ترسی هم داشته باشم آن را کنترل و مدیریت می‌کنم.
* شما نخستین بانوی غواص غار در کشور هستید، بیشتر توضیح دهید؟
زارعی: در کلاسی که در ایران تشکیل شد تنها بانویی که شرکت داشت، من بودم و از همان موقع فعالیت‌هایم را آغاز کردم و ادامه دادم.
* اگر دوباره از اول بخواهید یک ورزشی را شروع کنید باز هم همین رشته‌ها را انتخاب می‌کنید؟
زارعی: تفریحی انجام می‌دادم نه انقدر حرفه‌ای، شاید ورزشی را انتخاب می‌کردم که تا قهرمانی هم پیش می‌رفتم برای اینکه خیلی دلم می‌خواهد در میادین بین‌المللی برای کشورم مقام و مدال کسب کنم چون توانایی‌اش را دارم؛ در کودکی هم در رشته‌های والیبال و تکواندو فعال بودم.
* بانو یا آقا فرقی نمی‌کند، برای اینکه یک غارنورد، دره‌نورد و یک غواص خوب شد باید چه کار کرد؟
زارعی: غار و دره را می‌توانند از طریق هیأت‌های کوهنوردی و باشگاه‌های مورد تأیید فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی کشور دنبال کنند، زیر نظر مدرسان و مربیان مجرب کلاس‌ها و دوره‌ها را بگذرانند و مدرک بگیرند و مدارکشان را تا درجه‌های بالاتر ارتقا دهند؛ در مورد غواصی با هماهنگی با فدراسیون نجات غریق و غواصی کشور به صورت رسمی در کلاس‌ها و دوره‌ها شرکت کنند از درجه‌های پایین شروع کرده و به درجه‌های بالاتر برسند.
* توصیه‌تان به بانوانی که می‌خواهند غواص شوند، چیست مخصوصا اینکه بخواهند غواصی را در غار انجام دهند؟
زارعی: مهم‌ترین چیز برای انسان که اولویت دارد سلامتی و آرامش است؛ بانوان باید در نظر داشته باشند که این رشته‌ها خطرات زیادی دارد پس تا جایی پیش بروند که سلامتی‌شان به خطر نیفتد، عاقلانه پا در این راه بگذارند و بی‌محابا کاری را انجام ندهند چون ممکن است پیامد خوبی نداشته باشد، آگاهی کامل را نسبت به خطراتش پیدا کنند و بعد در این راه قدم بگذارند، احساساتشان را کنترل کنند و قضاوت اطرافیان برایشان مهم نباشد همچنین جایگاه والایشان را بشناسند؛ بدانند که ورزش باعث امید به زندگی می‌شود و برای زندگی ایجاد انگیزش میکند.
* میترا پدیدار
