به گزارش افرا ورزش، در ورزش زنان، معدود فعالیت های رسانه‌ای صورت گرفته به طور معمول فضایی توام با تحسین داشته است.
حوزه‌ای که دیده نمی شود اجازه تحلیل فنی نقادانه را به کارشناسان نمی‌دهد در نتیجه چیزی جز تحسین و تمجید و مباحثی با موضوع گل و بلبل باقی نمی‌ماند.
بدین سان است که زمانی که رسانه‌ها اقدام به انتقاد کرده یا نظر خود را بیان می کنند با انتقاد مواجه می‌شوند. این پدیده عجیب نیست.
این، انعکاسی از بدعادت شدن در طی ماه‌ها و سال‌ها است و از انتقادناپذیری در ادامه به سکون و توقف می‌انجامد، درخت خودشیفتگی را بارور می‌سازد و درها را به سوی کسب احترام و منزلت می بندد.
در ورزش زنان، انتقاد یک فرصت است و راهی برای حرفه‌ای شدن. همه به خوبی می‌دانیم نقد سازنده و نقد مخرب تا چه اندازه تفاوت دارند. با این حال، این موضوع به شعاری تبدیل شده برای نشنیدن نقدهای سازنده.
اگر از بسیاری از کارشناسان در مورد مشکلات ورزش زنان بپرسید آن ها از نبود حامی مالی و برخوردهای تبعیض آمیز و موارد تکراری و البته صحیح دیگر حرف می زنند.
آسیب پنهان اما نقدناپذیری به شکلی نامحسوس است که یکی از موانع بزرگ بر سر راه رشد ورزش زنان است. چه نزد باشگاه ها، چه نزد مسئولان ورزشی، چه ورزشکاران و چه مربیان.
*عکس تزیینی است
