به گزارش افرا ورزش ، ورزش زنان در ایران سوابقی روشن و تاریخی دارد. گرچه وقوع انقلاب اسلامی همه چیز را در این وادی تغییر داد اما نخستین تلاشها برای تعریف پدیده جدیدی به نام ورزش زنان در ایران قابل چشم پوشی نیست.
در دهه 40 ورزش قهرمانی در بین دختران ایرانی به تدریج شکل گرفت، تیمهای ملی به وجود آمدند و فدراسیونها به آرامی سازماندهی شدند و ورزش زنان نیز همپای مردان در حال رشد بود.
در سال 1340 ورود یک باشگاه به نام انجمن دوشیزگان و بانوان در تهران به عرصه ورزش زنان نقش مهمی در رشد ورزش زنان ایران ایفا کرد.
این انجمن، توسط یک گروه سه نفره فرهنگی ایجاد شد که نقطه اشتراک آنها مجلهای به نام اطلاعات بانوان بود و فعالیت این انجمن، بر پایه یک فعالیت اقتصادی و درآمدزایی نبود.
ایرج مستعان، پری اباصلتی و هوشنگ میرهاشم تصمیم گرفتند این انجمن را تأسیس کنند تا دختران ایرانی را که بر اساس باورهای سنتی جایگاه اجتماعی مشخصی نداشتند وارد فضای اجتماعی کنند و مهارتهای اجتماعی آنها را توسعه دهند.
در انجمن بانوان و دوشیزگان، دختران تهران هم میتوانستند در کلاسهای مهارتی هنری و علمی شرکت کنند و هم از برنامههای تفریحی جمعی آن بهره ببرند.
این برنامههای جمعی با هدف افزایش ارتباطات اجتماعی و توسعه فرهنگی دختران جوان صورت میگرفت و تفاوتی بین نمیگذاشت چنان که اعضای آن از باورهای مختلف دینی بودند.
پری اباصلتی نماینده دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی و یکی از 3 مؤسس این انجمن میگوید بخشی از اعضای انجمن دختران مقید مسلمان و با پوشش چادر بودهاند.
در همان زمان برنامههای ورزشی نیز وارد انجمن شد و انجمن به این فکر افتاد که در مسابقات ورزشی دختران در سطح تهران و کشور شرکت کند و بدین ترتیب تیمهای باشگاه انجمن دوشیزگان متولد شدند.
انجمن دوشیزگان و بانوان در آن زمان به همراه تاج، دو قطب ورزش قهرمانی ایران بودند. عمدهترین فعالیت ورزشی این باشگاه تا سال 1357 که انقلاب اسلامی به فعالیت آن خاتمه داد در لیگهای بسکتبال و والیبال بود به طوری که بازیکنانی از همین انجمن به تیمهای ملی والیبال و بسکتبال زنان راه یافتند.
در فوتبال دختران، انجمن دوشیزگان و بانوان پیشگام بود. شواهد نشان میدهد بین انجمن دوشیزگان و باشگاه تاج که در آن زمان مستقیماً از حمایت دربار بهره مند بود رقابتی جدی در جریان بود.
انجمن دوشیزگان و بانوان همچنین در رویدادهای دیگر ورزشی نظیر تنیس روی میز و دوومیدانی نیز ورود کرد و روحی پندنواز بازیکن تیم تنیس روی میز این باشگاه بود.
در مسابقات والیبال قهرمانی آسیا در سال 1966 نیمی از اعضای تیم ملی عضو تیم انجمن دوشیزگان و بانوان بودند. تیم والیبال انجمن، 7 بار قهرمان تهران شد و ماری تت، نسرین شکوفی، مینا فتحی، دیانا پارسیان و پری فردی بازیکنان شاخص این تیم بودند که سالها برای تیم ملی ایران بازی کردند.
تیم بسکتبال انجمن نیز 6 بار قهرمان تهران شد و سهیلا روحانی بزرگ و نینا زرگر صالح و چند بازیکن دیگر از انجمن دوشیزگان و بانوان عضو تیم ملی بسکتبال زنان ایران شدند.
با وقوع انقلاب اسلامی این انجمن منحل ش و فعالیت های آن در تمامی زمینه ها به حالت تعلیق درآمد. ورزش زنان ایران پس از وقوع انقلاب 1987 میلادی تا بازی های آسیایی 1994 هیروشیما در هیچ میدان بزرگ بین المللی شرکت نکرد.