به گزارش “آی دبلیو اسپورتس”پس از برگزاری مسابقات انتخابی تیم ملی کاراته ، مهم ترین اتفاق ، فیکس شدن یک کاراته کای 34 ساله برای بازی های آسیایی جاکارتا بود. پگانه زنگنه. کسی که خیال دست کشیدن ندارد.
در روزهایی که اشباع شدگی یا ناامیدی از موفقیت ، خیلی زود بسیاری از دختران مدال آور را از عرصه ورزش قهرمانی دور می کند و یا در بهترین حالت ، آن ها را به دوره های مربیگری می کشاند ، پگاه زنگنه همانی است که عزم و اراده او باید در تیم های ملی رشته های مختلف ، مثال زده شود.
چه کسی فکر آن را می کرد که زنگنه پس از بازی های آسیایی 2014 ، باز هم با قدرت به میدان برگردد و 4 سال بعد باز هم فیکس تیم ملی شود؟ برای داشتن چنین عزم و اراده ای در حضور کاراته کاهای جوان و با انگیزه ققط باید پگاه زنگنه باشید. گویی خوی رسیدن به بالاترین قله ها در “الهه ی بازگشت” نهادینه شده.
پگاه زنگنه که در کارنامه خود 4 مدال طلا را در رقابت های مهم آسیایی ثبت کرده بار دیگر به دنبال تاریخ سازی در جاکارتا است او دیگر آموخته برای رسیدن به مقصد از مسیر رسیدن، لذت ببرد و شکست، او را نه تنها از پا نندازند بلکه پله ای برای بالا رفتن باشد او در گفت‌‌وگو با ” آی دبلیو اسپورتس” در مورد شرایط کنونی اش توضیح داده است:
سن یک عدد است آمادگی جسمی بالایی دارم
بعد از 2 سال دوری از تاتامی و در 34 سالگی توانستم قدرتمندانه به عرصه ورزش باز گردم و نشان دهم سن تنها یک عدد است، مطلقا به این موضوع فکر نکردم، بلکه آمادگی جسمانی و انگیزه ای که داشتم باعث شد با روحیه‌ای بالا رو به جلو گام بردارم. باید بگویم کار سختی بود و حتی تصمیم به بازگشت چند ماه زمان من را گرفت.
حمایت خانواده و رئیس فدراسیون مهم‌ترین دلیل بازگشتم بود
رئیس فدراسیون همه جوره حامی ورزشکاران و مربیان بوده است و این حمایت با تقدیر و بازی با کلمات نبوده. مسئولان فدراسیون در عمل این را نشان دادند و در این مدت در هر شرایطی من را ساپورت کردند.
یک مصاحبه اشتباه یک تیم را نابود کرد
در بازی های اینچئون کره جنوبی به خاطر مصاحبه اشتباه برخی افراد، روحیه تمام تیم بهم ریخت. در اینچئون تمام تمرکزم روی مدال طلا بود اما بعد از آن مصاحبه و تضعیف روحیه نتوانستم باخودم کنار بیام و در نهایت نتایج را واگذار کردم
با گذشت 4 سال از اینچئون ، دیگر نمی‌خواهم به گذشته بازگردم و به آن فکر کنم. از لحاظ فکری و انگیزشی، خیلی بیشتر از 4 سال قبل در اینچئون آماده‌ام.
هدفم مدال آوری در جاکارتا، اردن واسپانیا است
امسال مسیرم را طوری انتخاب کردم که از آن لذت می‌برم، هدف بزرگی را برای خود ترسیم کرده‌ام اما اینطور نیست که تنها به هدفم فکر کنم و سعی دارم از مسیری که برای رسیدن به هدفم گام برمی‌دارم بهترین استفاده را ببرم.
این موضوع باعث می‌شود راه برای رسیدن به هدف هموار شود و امیدوارم جزء مدال آوران کاروان بازی های آسیایی جاکارتا باشم. این هدفی است که در 34 سالگی دارم، علاوه براین رقابت های قهرمانی آسیا در اردن و قهرمانی جهان در اسپانیا را در سال جاری پیش رو داریم و تمام تلاشم را می کنم به آنچه در نظر دارم برسم.
