به گزارش پایگاه خبری ورزش زنان ایران IWSports به نقل از تسنیم ؛ در شرایطی که پگاه زنگنه کاپیتان تیم ملی کاراته بانوان بعد از پایان مسابقات جهانی آلمان در سال 2014 دیگر در تیم ملی حضور نداشت و همه به خداحافظی او فکر کرده بودند اما او با حضور رسمی در مسابقات مرحله دوم انتخابی تیم ملی کاراته بانوان در 21 فروردین ماه مقابل رقبای خود به برتری رسید و جواز حضور در اردوی تیم ملی را کسب کرد.
زنگنه که در حال حاضر 34 ساله است در رقابت‌های انتخابی تیم ملی با 3 پیروزی در وزن 68- کیلوگرم مقابل زهرا مقانلو، نفیسه گلشنی و بهنوش نجفی نشان داد که از انگیزه بالایی برای پوشیدن مجددا پیراهن تیم ملی برخوردار است.
خدا حافظی نکرده بودم که برگردم
زنگنه در خصوص بازگشتش به میادین کاراته اظهار داشت: من از کاراته به صورت رسمی خداحافظی نکرده بودم که حالا بازگشته باشم. فروردین ماه سال گذشته که به عنوان مربی تیم ملی کاراته انتخاب شدم هنوز تصمیم قطعی برای خداحافظی یا ادامه کاراته خود نگرفته بودم اما در آن برهه احساس کردم باید به تیم ملی خدمت کنم و تا پایان بازی‌های آسیایی قزاقستان در خدمت تیم ملی بودم.
وی ادامه داد: بعد از جدایی از تیم ملی این توان را در خودم دیدم که همچنان ادامه بدهم و با مشورت با آدم‌های مهم زندگی‌ام در نهایت تصمیم گرفتم به کاراته ادامه و تمرینات خود را شروع کردم. اوایل شروع تمرینات روزهای بسیار سختی را پشت سر گذاشتم چرا که از مسابقات جهانی 2014 آلمان هیچ تمرین جدی نداشتم و دقیقا شرایط همانند زمانی بود که در ابتدای راه قهرمانی قرار داشتم. قطعا بعد از 3 سال کنار گذاشتن تمرینات باید مجددا از صفر شروع می‌کردم و خدا را شکر مانند همیشه خانواده و دوستان خوبم در کنارم بودند.
کاپیتان تیم ملی کاراته بانوان تصریح کرد: حضور دوستان خوب در کنارم باعث شد در ابتدای راه که ناامیدی و امیدواری در کنار هم وجود دارد رفته رفته ناامیدی کمتر و امیدواری برای موفقیت بیشتر شود وبه خودباوری دست پیدا کنم. در راه باید از کمک فدراسیون کاراته و فرجی نیز تشکر کنم که نشان دادند قهرمانان و مربیان این رشته را فراموش نمی‌کنند و هوای همه را دارند.
نباید فرصت انتخابی را از دست می دادم
زنگنه در خصوص رقابت‌های انتخابی تیم ملی و برتری در این مسابقات عنوان کرد: در رقابت‌های انتخابی من موفق به کسب 3 پیروزی شدم و سه بازیکن دیگر هر کدام 2 باخت کسب کردند و در نهایت با تفاضل امتیاز نفرات دوم تا چهارم انتخاب شدند. در انتخابی تیم ملی نیز بسیار محتاط عمل کردم و تلاشم به جای نشان دادن توانایی فنی‌ام رسیدن به برتری بود و هیچ ریسکی را مرتکب نشدم. انتخابی تیم ملی فرصتی بود که نباید به راحتی از دست می‌دادم و تلاش کردم با توجه به اصل تجربه و توانایی به موفقیت دست پیدا کنم.
وی در خصوص اینکه کدام یک از مسابقات قهرمانی آسیا، بازی‌های آسیایی، مسابقات جهانی یا کسب سهمیه المپیک در او برای بازگشت ایجاد انگیزه کرده است، گفت: شاید مجموع همه این مسابقات باعث شد که تصمیم به بازگشت بگیرم و انگار همچنان از کاراته طلب دارم و باید آن را از این رشته بگیرم. در این سه سال هنوز نتوانسته بودم نقطه‌ای بر کارهای گذشته بگذارم و به سر خط بروم و یک کار جدید مانند مربیگری یا داوری را آغاز کنم.
سن یک عدد است
ملی‌پوش کاراته ایران تصریح کرد: یک دلیل دیگر نیز این بود که وقتی احساس می‌کردم همچنان می‌توانم مبارزه کنم درگیر اعداد و ارقام باشم و خداحافظی کنم. شاید شروع یک ورزشکاری در 20 سالگی و دیگری در 30 سالگی باشد و یا یک ورزشکار در 27 سالگی عمر دوران قهرمانی‌اش تمام شود و ورزشکار دیگری در 37 سالگی به این نقطه برسد. این مسائل چیزی نیست که ثابت شده باشد و بستگی به توانایی و قدرت افراد دارد.
زنگنه در پایان در خصوص احتمال موفقیت خود در رقابت‌های پیش رو خاطر نشان کرد: مطمئناً هر کسی درمسیری که حرکت می کند به هدف خود نگاه می‌کند.. در این راه نیز دیگر هر چه خدا بخواهد اتفاق خواهد افتاد . این را می‌دانم که در تمام ثانیه‌های زندگی‌ام به هدف نگاه کردم و حالا نیز اینچنین فکر می‌کنم. می‌خواهم از مسیری که در آن حرکت می‌کنم لذت ببرم تا اگر موفق هم نشدم برایم مهم نباشد.
