به گزارش “آی دبلیو اسپورتس” آژانس ورزش زنان ایران؛ در آغاز فیلم “باشگاه مشت زنی” اثر دیوید فینچر، کارگردان با بیننده حرف می زند، از وقتی که برای کارهای غیرلازم صرف می‌کنیم با ما حرف می زند و در آخر و پیش از آغاز فیلم می‌گوید: ” به تو هشدار داده شد.” با بیانی در نقش یک فصل الخطاب و اتمام حجت.
تیم ملی فوتبال زنان ایران هنوز نتوانسته خود را به جمع تیم‌های برتر قاره آسیا برساند و حضور در مسابقات قهرمانی آسیا نیز برای ایران یک رویاست.
ایران در ردیف دوم تیم‌های آسیایی قرار دارد و تا رسیدن به جمع ۸ تیم برتر قاره آسیا، باید بیش از این تلاش کند. تیم ملی با حضور مریم ایراندوست در بلاروس با ۲ بازی برابر میزبان و ازبکستان به سفرش به شرق اروپا پایان داد که با شکست‌های سنگینی نیز همراه بود.
پس از این ۲ بازی این سؤال پیش می آید که کجای کار تیم ملی فوتبال می‌لنگد؟ اینجا به طور اجمالی و کوتاه به مشکل بزرگ تیم ملی فوتبال بانوان در خط دفاعی می‌پردازیم. بخشی از بدنه تیم ملی که از آن آسیب دیدیم.
وضعیت ایران در فاز دفاعی، بی تعارف فاجعه بار است. مدافعان ما در هر دو بازی برابر ازبکستان و بلاروس نمایش ضعیفی داشتند که اوج آن بازی با بلاروس بود. ساختار دفاعی تیم ملی، اگر ترمیم نشود، این استعداد را پدید می آورد که هر چه پنبه کرده‌ایم رشته شود.
قرار نیست در تیم ملی از هماهنگی یا عدم هماهنگی حرف بزنیم. بازیکنان تیم‌های باشگاهی باید آن قدر آموزش دیده و تجربه کسب کرده باشند که بلافاصله در ترکیب ملی با هم به هماهنگی نسبی برسند.
در خط دفاعی، اشتباهات چیزی فراتر از هماهنگ بودن است. جاگیری‌های اشتباه، پاس‌های ریسکی در طول به جای بازی با مدافعان کناری که تیم را به خطر می‌اندازد و پا به توپ شدن‌های اضافی در کناره‌ها، دفاع ایران را به پنیر سوییسی تبدیل کرد.
البته که قرار نیست مریم ایراندوست به تنهایی همه این نواقص را رفع کند که اگر چنین باشد، فوتبال ایران برای همیشه مدیون او خواهد بود. ایراندوست برای آموزش دادن، اینجا نیست.
بازیکنان ما در تیم‌های باشگاهی باید اصول را آموخته باشند و مسئولیت اشتباهات مرگبار به طور مستقیم متوجه مربیان تیم‌های باشگاهی است که باید در مورد آن چه در تمرین به بازیکنان منتقل می‌کنند پاسخگو باشند.
گلی که ایران در بازی با بلاروس روی اشتباه متوالی دو بازیکن خط دفاعی در پاس طولی در محوطه جریمه به بازیکن خودی، دریافت کرد نمادی بر فقدان آموزش و یا ناآمادگی روانی برای بازی در چنین سطحی بود و نمی توان آن را با بهانه ناآمادگی بدنی یا ناهماهنگی بازیکنان، پوشاند.
پرسپولیس در فوتبال مردان، در دوران برانکو یک الگوی شاخص برای این است که ایمان بیاوریم اهمیت یک خط دفاعی مستحکم برای موفقیت یک تیم تا چه اندازه است. یک دژ مستحکم در دفاع، می تواند از بی مهاجم ترین تیم ها، قهرمان بسازد و در فوتبال، همیشه اولویت، گل نخوردن است.
به عنوان یک هشدار جدی برای تیم ملی فوتبال زنان، قوام در فاز دفاعی، امروز از نان شب برای تیم ملی واجب تر است. با یک خط دفاعی قدرتمند می توان شانسی برای پیروزی داشت اما هر برنامه ویرانگر تهاجمی با کار شکننده دفاعی، محکوم به شکست است. به تو، هشدار داده شد.
*تمامی تصاویر تزیینی هستند
همين خط دفاعي مقابل بلاروس و ازبكستان سال گذشته دو يك و يه هيچ بازي رو واگذار كرد
ارنج اشكال داشته
امیدوارم که این دیدگاه پاک نشه چرا که شما حق آزادی بیان رو سلب میکنید و چنانچه توان انتقاد ندارید لطفا گزارش ورزشی ننویسید من دو سوال دارم در دوره ای که خانم آزمون مربی بود با همین خط دفاعی عملکرد به مراتب خوبی نشون داد مگه نه؟؟ .خانم امینه و متولی زوج خط دفاعی تیم باشگاهی خودشون بودن و قهرمان لیگ شدند پس نمیشه به توانایی فنیشون خرده گرفت وگرنه ک قهرمان لیگ نمیشدن. سوال دومم اینه تیم ایران در بازی با ازبکستان از این زوج در خط دفاعش استفاده نکرد با این حال پنج گل خورد در حالی ک سال قبل یک گل خورده بود ایا این ضعف کادر فنی رو نشون نمیده؟؟ شما برانکو رو مثال میزنی آیا مربی های ما هم میتونن مثل برانکو از چوب خشک بازیکن بسازن؟؟؟ بنظرم این گزارش خیلی سمت و سو داره و مغرضانه است