به گزارش افرا ورزش، کار تمام شد و حالا گروه بهمن قهرمان لیگ بسکتبال ایران است. نه پایتخت، فینال را دید و نه جامی روی دستها گرفته شد. بار قهرمانی بهمن به منزل رسید گرچه نازیبا و در اتمسفری سرد در گرمای آغاز تابستان.
البته که این قهرمانی حاصل سختکوشی بهمن بود. بیشکستها، بیشکست باقی ماندند و آخرین سربلندی آنها در گرگان، خط پایان لیگ و به معنای قهرمانی پس از ۱۵ بازی و ۱۵ پیروزی بود.
پیش تر گفته بودم که آنها از روی بخت و اقبال، یک فصل کامل را بیشکست طی نکردهاند. پرستیژ یک تیم برای قهرمانی در نمایش آنها در فینال گرگان نهفته بود.
جایی که نبرد، نبرد شایستگان بود و بسکتبال، سرش را در ظهر زمستانی گرگان بالا گرفت. ماجراجوهای بهمن، روزهای متفاوتی را در لیگ سپری کردهاند.
همه چیز و همه دقایق برای آنها توام با آرامش نبود و همین است که قهرمانی را برای آنها شیرین میکند.
آنها از پل لرزان آبادان به سلامت عبور کردند و بار دومی که زمین زیر پاهای آنها لرزید، دست به دست هم دادند و سنگر را در گرگان حفظ کردند. موفقیت بهمن در قهرمانی، نیاز به همین واژهها دارد. نیاز به ساده گذر نکردن.
چه کسی میتواند منکر شود که دلارام در زندگیاش چقدر برای بسکتبال آسیب دیده است؟ سعیده علی چقدر زحمت کشیده که امروز کاریزماتیکترین چهره تیمش باشد.
کیمیا یزدیان، گلشید امیدیان، زهرا عدالت کار و ساغر تا کجا پای عشقشان به بسکتبال ایستادهاند؟ سربلندی امروز آنها ثمره روزهایی است که سپری کردهاند.
آنچه خواندید واقعیترین تصویر به قهرمان لیگ بسکتبال است. تصویر قهرمانهایی با نمای بسته، که در قالب تیمی واقعی از شکستناپذیریشان مراقبت کردند.
با احترام به همه این سالها که عصاره آن، تیمی است که میتواند تا مدتها دستنیافتنی باشد. تیمی که نمیبازد.