یگانه عصاری – پایگاه خبری دختران قهرمان : شهریور ماه 1401 را بدون شک باید در تاریخ فوتبال ایران ثبت کرد. سوم شهریور؛ روزی که دختران آزادی ، 500 هوادار خانم پرچم به دوش در ورزشگاه حضور یافتند تا استقلالی‌ها اولین هوادارانی باشند که در یک مسابقه رسمی لیگ، پایشان به استادیوم آزادی باز شده است.
اگرچه تعداد اندکی! نهم شهریور، دختران پرسپولیسی کنار هم سرود خواندند و به استادیوم رسیدند. نه دشنامی رد و بدل شد و نه آسمان به زمین رسید. اتفاقی که خیلی زودتر از این‌ها باید می‌افتاد و باید ادامه دار هم باشد. چه تهران و چه در دیگر شهرها. چه کسی می‌تواند به دویدن آن همه شوق و ذوق و شادی در چشمان دختران این سرزمین بی‌تفاوت باشد؟
حضور زنان در ورزشگاه ، تعبیر یک رویا
خون در چشمانشان دویده بود. برخی با فریاد وارد ورزشگاه می شدند و برخی با گریه. صحنه‌های زیبا کم نبود. مادربزرگی بود که با نوه و عروس اش از خوزستان برای تماشای بازی به تهران آمده بود. مادری که با اشک گفت حالا دیگر برای ابراز هیجانات جوانی به تیمم دیر است اما آمدم و دختری که روی دوش پدر شیپور می‌زد و تیمش را تشویق می‌کرد.
خبری از شعارهای تند و زننده و الفاظ رکیک نبود. عکاسان، خبرنگاران، بازیکنان و کادرفنی استقلال و پرسپولیس به احترام ورود خانم ها به ورزشگاه سنگ تمام گذاشتند و ادای احترام کردند. از سید حسین حسینی تا لوکادیا. از واکنش پور علی گنجی و عارف غلامی تا ادای احترام علی کریمی و فرهاد مجیدی.
حضور زنان در ورزشگاه گزینشی بود؟ نبود؟
پاسخ به این سوال هم بله است و هم خیر. حضور چند بازیگر و ورزشکار زن که در بازی‌های تیم ملی هم حضور داشتند، در استادیوم آزادی حاکی از آن بود که تعدادی بلیط به آنها تعلق گرفته است و آنها مانند بقیه بلیط را تهیه نکرده اند.
از سوی دیگر اما مشاهدات و مصاحبه با چند دختر که موفق به حضور در استادیوم از طریق تهیه بلیط شده بودند، حاکی از آن است که این بار واقعا بخشی از دختران ما موفق به حضور در استادیوم شدند.
مساله مهم‌تر اما کم بودن تعداد بلیط‌هایی بود که متعلق به دختران بود. چه در بازی استقلال که دختران تنها 500 سهم داشتند و چه در بازی پرسپولیس که حدود 4هزار سهم متعلق به دختران بود، در کمتر از پنج دقیقه تمامی بلیط ها به فروش رفت و هیچ ظرفیت دیگری باقی نماند تا تعداد زیادی از خانم‌ها موفق به تهیه بلیط نشوند. در این بین بازار سیاه بلیط هم بیکار نماند و بلیط های 2 میلیونی و 5 میلیونی بیرون استادیوم به فروش می‌رسید!
چرا سپاهان و تراکتور نه؟
تعدادی از دختران اصفهانی، تبریزی و اهوازی مطالبه به حقی داشتند. آنها نیز خواستار حضور در استادیوم برای تشویق تیم محبوب خود هستند و می‌خواهند مانند دختران تهرانی در استادیوم حضور داشته باشند.
با این وجود، به گفته روابط عمومی باشگاه سپاهان و با وجود آمادگی ورزشگاه فولادشهر برای حضور بانوان، متاسفانه مجوز‌های لازم از سوی مراجع ذیصلاح صادر نشد.
بازی سپاهان و فولاد خوزستان و البته تراکتورسازی بدون حضور بانوان برگزار شد اما این مطالبه حق طبیعی دختران تمامی شهرها است و نکته مهم‌تر لزوم بر ادامه دار بودن حضور دختران در استادیوم آزادی و افزایش تعداد ظرفیت برای آنها است.
لطفا این شور و شوق را ببینید!
عکس‌ها همیشه زبان گویایی دارند. آنها ناطق اند. سخن می‌گویند. اشک‌ها را سرازیر می‌کنند. در توییتی با عکس حضور دختران در آزادی نوشته بودند: روی چشم‌ها زوم کنید و این همه سرزندگی را ببینید.
این شوق که بی دلیل تا امروز از دختران سرزمین ما به یغما برده شده بود! یا عکس دختر استقلالی که به محض ورود به استادیوم اشک‌هایش را پاک می‌کند و سرش را روی سکوهای استادیوم می‌گذارد.
حضور دختران در آزادی نشان داد که چه فرصت بزرگی برای شاد بودن بخش بزرگی از جامعه تا همین امروز از دست رفته است و چه شادی هایی که از جامعه و فوتبال ایران دریغ شده است.
آقای قاضی؛ این شادی‌ها ادامه دار باشد. لطفا! بگذارید تمامی دخترهای این سرزمین طعم این اشک شوق را بچشند و در کنار یکدیگر تیم محبوبشان را تشویق کنند. شاهد می‌خواهید؟ چشم‌ها و اشک‌ها هرگز دروغ نمی‌گویند…
