حامد اسماعیلی – پایگاه خبری تحلیلی دختران قهرمان: افزایش هزینه‌های زندگی در ایران یک چالش جدی برای مردم است و این شرایط در ورزش، خطرات زیادی ایجاد کرده است.
در ورزش زنان، اهمیت بقای باشگاه‌های متمول یا حامیان مالی خصوصی برای در گردش بودن چرخ دهنده‌های ورزش قهرمانی کلیدی است اما اکنون اوضاع گردش مالی در ورزش بانوان با خطر مواجه شده است.
نگاهی به وضعیت تیم‌های انصرافی در لیگ‌های ورزش زنان کشور که عمده آن‌ها تیم‌هایی با قدرت مالی بالا بوده‌اند نشان می‌دهد دختران ورزشکار و ملی‌پوش فاقد امنیت شغلی هستند.
به عبارت دیگر یک دختر ورزشکار در سطح ملی زمانی که با یک باشگاه با عدد مشخصی، قرارداد می‌بندد این اطمینان را ندارد که در فصل آینده نیز این تیم وجود دارد یا باشگاهی با همین رقم با او قرارداد می‌بندد.
برای مثال، انصراف ۲ باشگاه دارای پشتوانه قوی در لیگ برتر بسکتبال زنان سبب شد بازیکنان این دو تیم برای فصل جدید به دنبال تیم بگردند و اغلب آن‌ها دیگر پیشنهادی با رقم فصل قبل را نداشتند.
در رشته تکواندو، گرچه تیم‌های قدرتمند سابق همچنان حضور دارند اما تعداد تیم‌هایی که با بازیکنان قرارداد مالی می‌بندند بسیار کم است و همین مسئله، برای بازیکنان ملی یک تهدید است.
به عبارت دیگر یک تکواندوکار با سابقه ملی اگر به هر دلیلی فرصت حضور در دو یا سه تیمی که به بازیکنان پولی می‌پردازند را از دست بدهد مجبور است به تیمی برود که باید در آن رایگان بازی کند.
در چنین شرایطی، حفظ حامیان مالی ورزش زنان توسط فدراسیون‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است به ویژه این که هزینه‌های جاری تیمداری در لیگ، بسیار بالا رفته است.
حضور تیم‌ها در لیگ نیازمند پرداخت ورودی، هزینه سفر، مبالغ قرارداد، هزینه البسه و تجهیزات، هزینه تمرین، هتل، خدمات پزشکی و غیره است که با توجه به تورم موجود رقم سنگینی را روی دست باشگاه‌ها می‌گذارد.
از سوی دیگر باشگاه‌ها برای تداوم تیمداری برای سال‌ها، از اهرم‌های انگیزشی لازم برخوردار نیستند و به همین دلیل است که حیات بخش خصوصی در ورزش زنان معمولاً طولانی نیست.
در وضعیت کنونی، فدراسیون‌های ورزشی باید آستین بالا بزنند و با توجه به ابزارهای موجود و ارتباطات خود، نسبت به ارائه بسته‌های انگیزشی یا جذب برای حضور و بقا اسپانسرهای ورزش زنان اقدام کنند.
