به گزارش “آی دبلیو اسپورتس” رسانه دختران قهرمان ایران؛ لیگ برتر فوتبال بانوان برای ذوب آهن در مرحله گروهی به پایان رسید جایی که ذوب آهن در گروهی دشوار پس از شهرداری بم و سپاهان، سوم شد.
ذوب آهن با هدایت مژگان مدائم زاده در لیگ 99 دو چهره ویژه داشت. اولی؛ نگین زندی بازیکن جوان و تازه وارد این تیم که نمایشی فوق العاده داشت و دومی، سارا سبزواری که نقش اول اغلب گل‌های ذوب آهن بود.
او در 8 بازی تیمش 6 گل به ثمر رساند از جمله یک پنالتی 3 امتیازی برابر البرز و 2 گل در دربی برگشت برابر سپاهان. تک گلش به شهرداری بم، پایان فصل موفق او بود گرچه او از این که تیمش صعود نکرده ابراز اندوه می‌کند.
در 34 سالگی، سارا سبزواری این شایستگی را دارد که او را یک ستاره ویژه بدانیم. اصالتاً اهوازی است اما دوران موفق و باثباتش در ذوب آهن او را به یکی از چهره‌های فراموش نشدنی ذوب آهن تبدیل کرده است.
اگر فکر می‌کنید او نیز مثل اغلب بازیکنان از سنین نوجوانی فوتبال را آغاز کرده سخت در اشتباهید. او از این نظر یک استثنا است که تازه در 29 سالگی فوتبالیست شده و حالا، 5 سال فوق العاده و وفادارانه را در بخش سبز رنگ اصفهان سپری کرده است.
داستان سارا سبزواری از این قرار است که او یک فوتسالیست بود البته در دورانی که فوتسال زنان در ایران چنین لیگ باکیفیتی را نداشت و هنوز خبری از قهرمانی تیم ملی در آسیا نبود.
پس از وقفه‌ای در ورزش حرفه‌ای و ازدواج و مادر شدن که معمولاً در ایران به معنای پایان دوران حرفه‌ای یک ورزشکار زن است او تازه به این فکر افتاد که کی خواهد یک فوتبالیست خوب باشد. تصمیمی که 5 سال پیش تصمیمی عجیب و غریب بود اما امروز از آن به عنوان اقدامی قابل ستایش یاد می‌شود.
این عزم جدی سبب شد سارا سبزواری با وجود داشتن دختری 3 ساله در آن زمان به تیم فوتبال بانوان ذوب آهن بپیوندد.
ثنای 7 ساله دختری است که کادرش را با پیراهن گاهی سبز و گاهی سپید ذوب آهن در مستطیل سبز می‌بیند. این احتمالاً احساس خاصی است که یک مادر می‌تواند داشته باشد زمانی که در مستطیل سبز می‌دود و چشم‌های فرزندش تماشاگر اوست.
سارا سبزواری درباره ذوب آهن 99 می‌گوید: ” لیگ 99 لیگ خوبی برایم بود. آمادگی بالایی داشتم و امیدوار بودم به مرحله نهایی برسیم. می‌خواستم گل‌های بیشتری به ثمر برسانم و تیم ما شایستگی صعود را داشت و بازی به بازی بهتر می‌شدیم. واقعاً از بابت عدم صعود ناراحت هستیم.”
سبزواری که در این 5 سال جز ذوب آهن پیراهن تیم دیگری را نپوشیده عنوان کرد: “مخالف برگزاری لیگ در 2 گروه با این نحوه قرعه کشی بودم. در گروه ما همه به دنبال صعود بودند و هر بازی پرفشار بود و در گروه دیگر همه چیز از قبل مشخص بود. شما جدول گلزنان و امتیازات آن گروه را ببینید و وضعیت فنی آن گروه از همین وضعیت، مشخص است. ما در این نحوه قرعه کشی، فدا شدیم.”
گلزن ذوب آهن در حمایت از مربیان می‌گوید: “وفتی در یک گروه سنگین و پرفشار قرار می‌گیرید باید به دنبال نتیجه برای صعود باشید. این شرایط دست مربیان را برای ریسک کردن و استفاده و شناخت بازیکنان جوان‌تر می‌بندد.
سبزواری ادامه می‌دهد: “هر بازی برای ذوب آهن حکم فینال داشت و جایی برای یادگیری و کسب تجربه نمی‌گذاشت. ذوب آهن در عین شایستگی از صعود به مرحله بعد بازماند. که با چاشنی بد شانسی هم همراه بود.”
برای بازیکنی 34 ساله که مسئولیت مادری را نیز با خود دارد این سؤال مطرح است که تا کجا ادامه می‌دهد. سارا می‌گوید: “حس می‌کنم به دوران بلوغ فنی‌ام در فوتبال رسیده‌ام. برای این که چند سال دیگر بازی کنم و بهتر شوم هم انگیزه دارم و هم توان بدنی.”
ذوب آهن برای آینده برنامه دارد و در حال پشتوانه سازی است. سارا سبزواری با بیان این موضوع، ابراز امیدواری می‌کند که دوران نتیجه گیری ذوب آهن در آینده نزدیک فرا برسد.
سارا می‌گوید: ” 5 سال است اینجا هستم و این را حس می‌کنم که ذوب آهن آینده روشنی دارد. تنها باشگاهی هستیم که تیم زنان در زمین مسابقه تیم مردان بازی می‌کند و ذهنیت حرفه‌ای نسبت به تیم زنان در ذوب آهن حاکم است. افتخار می‌کنم که عضوی از این خانواده هستم و اینجا خواهم ماند.”
