به گزارش آی دبلیو اسپورتس؛زهرا کیانی تالوکار جوان ایران بلافاصله پس از پایان مسابقات ووشوی قهرمانی جهان، در بازگشت به ایران در مسابقات قهرمانی کشور در تبریز حاضر شد و به قهرمانی اصفهان در این مسابقات کمک کرد.
رقابت های ووشوی قهرمانی جهان در چین در حالی برگزار شد که تیم ووشوی زنان ایران با ۳ سانداکار و ۲ تالوکار در این رقابت ها شرکت کرده بود و زهرا کیانی و هانیه رجبی تالوکاران ایران در این مسابقات بودند که کیانی با یک مدال برنز به کار خود پایان داد.
زهرا کیانی در گفتگو با آی دبلیو اسپورتس در مورد مسابقات تبریز، وضعیت تالوکاران جوان و مسابقات جهانی ووشو در چین صحبت کرده است:
تالوکاران جوان در حال پیشرفت هستند
سطح رقابت در تبریز بالاتر از همیشه بود و تالوکارها نسبت به گذشته پیشرفت کرده بودند این موضوع از فرم هایی که تالوکارها اجرا می کردند و امتیازهایی که به دست می آوردند آشکار بود و این، رقابت نزدیک تری بین تالوکاران ایجاد کرد که جای خوشحالی دارد.
شاید فاصله تالوکارهای دیگر با من قابل توجه به نظر برسد اما خبر خوب این است که آن ها از پایه در حال آموزش و شکل گیری اصولی هستند. قرار نیست یک تالوکار که یکی دو سال است وارد رده سنی بزرگسالان شده امتیاز فوق العاده ای کسب کند. آن ها در مسیر پیشرفت تدریجی هستند.
تالو رشته ای است که موفقیت در آن در یک روند متوالی و طولانی به دست می آید و در تالو موفقیت آنی معنایی ندارد. همه چیز بر اساس تجربه پیش می رود. گاهی می بینید که یک تالوکار جوان فرم خود را به خوبی اجرا می کند اما خطاهایی دارد که علت آن چیزی جز کمبود تجربه نیست و گذر زمان و تمرین و تکرار و رفع ایراد، از تالوکاران جوان قهرمانان شاخصی می سازد.
تالوکاری که به اندازه کافی میدان ندیده در زمان ورود به شرایط مسابقه ممکن است دچار مشکل شود به ویژه این که تالو علاوه بر توانایی های فنی، نیازمند اعتماد به نفس و توان روحی بالا است.
کاش همه از هم حمایت کنیم
پس از کسب مدال برنز در مسابقات جهانی چین، اغلب خانواده ووشو به من تبریک گفتند و بابت کسب مدال جهانی خوشحال بودند و من از همه کسانی که از موفقیت دیگران خوشحال می شوند و برای آن ها انرژی مثبت می فرستند قدردانی می کنم. امیدوارم همه روزی به این دیدگاه برسند که از یکدیگر حمایت کنیم و انرژی مثبت ما برای دیگران، به خود ما هم برمی گردد.
زمانی که در مسابقات جهانی مدال گرفتم مربیانی که در سالن مسابقات بودند عقیده داشتند که اجرای من حتی نسبت به بازی های آسیایی جاکارتا کامل تر و بهتر بود. اعتقاد دارم که در فرم جین شو ناداوری شد و با ناداوری دستم از مدال کوتاه ماند اما در چانگ چوان در شرایطی که از من انتظار کسب مدال نمی رفت موفق شدم مدال بگیرم.
پشتیبان تالوی ایران، دکتر علی نژاد است
در حال حاضر بزرگترین پشتیبان تالو در ایران، دکتر علی نژاد رئیس فدراسیون است و جا دارد که از او قدردانی کنم. دید ویژه دکتر علی نژاد کمک بزرگی برای پیشرفت تالوی ایران بوده است.
حتی سال گذشته اردوی تالو زودتر از سانداکاران شروع شد و از آبان ماه سال گذشته در هر ماه ۱۰ روز در اردوهای تدارکاتی تیم ملی حضور داشتیم که پس از آن، از اوایل امسال به طور کامل در خدمت تیم ملی در اردو بودیم و این به آمادگی ما کمک زیادی کرد. در اردوها، ما ۲ سانس در یک روز تمرین داریم و این موقعیت حاصل عزم جدی از سوی فدراسیون ووشو برای حمایت از تالو بود.
به خاطر سلیقه گروه B مدال بیشتری نگرفتم
برای مسابقات جهانی ۳ ماه تمرین داشتیم که البته پیش زمینه آن، برگزاری اردوهای ماهانه از آبان ماه سال قبل بود. از عملکردم در مسابقات جهانی راضی بودم و فرم ها را با کمترین خطا اجرا کردم و تنها در فرم جین شو با اختلاف ناچیز در رده چهارم قرار گرفتم گرچه نظر بسیاری از حاضران در سالن مسابقات این بود که حق من در جین شو مدال بود.
در تالو بخشی به نام گروه B وجود دارد که نظر و سلیقه داور در آن دخیل است و اختلاف امتیاز من با رقبا در فرم جین شو در گروه B بود یعنی سلیقه داوری رای به چهارم شدن من داد. می توان گفت گاهی در تالو به دلیل اعمال گروه B شاید حق به حقدار نرسد و کشورهای آسیای شرقی از این موضوع بهره می برند و این یک ضعف است که در تالو، گاهی سلیقه حاصل زحمات یک تالوکار را تعیین می کند
زمانی که در حال اجرای فرم جین شو بودم و پس از هر بخش دشواری از فرم که آن را اجرا می کردم متوجه تشویق تماشاگران می شدم و زمانی که از زمین خارج می شدم هم خودم از عملکردم رضایت داشتم و هم مربیانم و حاضران در سالن به من تبریک می گفتند. در مجموع فارغ از موضوع کسب مدال، از عملکردم در جین شو راضی بودم
مدال آوری در فرم غیر تخصصی و فاصله میلی متری با نقره
فرم تخصصی من نیز جین شو و چیانگ شو است که جین شو را چهارم و در چیانگ شو پنجم شدم اما در فرم چانگ چوآن که فرم تخصصی من هم نبود مدال گرفتم. در چانگ چوآن ۴۵ رقیب داشتم که اندونزی، هنگ کنگ، ماکائو، مالزی و ویتنام در این فرم ۲ نماینده داشتند و رقابت با آن ها به عنوان تیم های قدرتمند شرق آسیا دشوار و نزدیک بود.
روحیه خودم را نباختم و به خدا توکل کردم و هر چه داشتم برای کسب مدال در این فرم ارائه دادم و به لطف خدا صاحب مدال برنز شدم. اختلاف من با نفر دوم از ماکائو ۳ هزار امتیاز بود.
پیش از این هزارم امتیاز در محاسبه امتیاز جایگاهی نداشت اما امسال هزارم امتیاز نیز تعیین کننده و مورد محاسبه بود. صادقانه، فکر نمی کردم که در فرم غیر تخصصی ام با وجود ۴۵ شرکت کننده بتوانم روی سکو بروم بخصوص این که گروه B سلایق خود را داشت اما خوشحالم که اولین مدال چانگ چوآن بزرگسالان ایران را با وجود رقابت سنگین در این فرم به دست آوردم.
