حامد اسماعیلی – آی دبلیو اسپورتس ؛ همه ما باید بپذیریم که ساز و کار انعکاس تصویری رویدادهای ورزشی بانوان در ایران در رسانه ای که به صورت حکومتی و دولتی اداره می شود ، به گونه ای است که ما را مجبور به کم کردن از انتظاراتمان از رسانه ملی و پخش ورزش بانوان می کند.
هنوز هم که هنوز است ، در میان مصاحبه ها و مطالب منتشر شده از سوی ورزشکار ، مربی و مدیران ورزشی موضوع پخش تلویزیونی رویدادهای ورزشی بانوان مطرح می شود گویی عاشقی در یک عشق یک طرفه ، عزت نفس خود را به حراج گذاشته و خود را در برابر معشوق ذلیل تر می کند.
جامعه ورزش زنان ایران امروز باید بپذیرند که از رسانه ای که هرگز در کنار آن ها قرار نداشته انتظاری نداشته باشند. از سوی دیگر ، حرکت سلیقه عموم مردم به سمت استفاده از رسانه های غیر تلویزیونی نظیر سایت ها ، شبکه های اجتماعی و حتی تلویزیون های تعاملی و تحت وب ، سبب می شد پخش رویدادهای ورزشی بانوان از تلویزیون دیگر ارزش و اهمیت گذشته را نداشته باشد.
از این موضوع سخن گفتیم که رسانه ملی در کنار ورزش بانوان نبوده. از زخم های عمیق در زمان مسابقات قهرمانی آسیا و جهانی در رشته های مختلف عبور کنید و به تنها برنامه تلویزیونی ورزش بانوان که سال گذشته از شبکه ورزش سیما پخش می شد برسید.
برنامه ای به نام ایران دخت که در میانه هفته و در بدترین ساعت ممکن پخش می شد تا نشان دهد ورزش بانوان جقدر برای رسانه ملی و حتی شبکه تخصصی ورزش سیما کم ارزش است اما همان برنامه تلویزیونی هفتگی نیز از آغاز سال 97 تعطیل شد.
این ، واقعیتی است که با آن مواجه هستیم. اکنون می توانیم همچنان به این ذلت و خواسته نافرجام ادامه دهیم یا تصمیم به حفظ عزت نفس و استفاده از روش های نوین رسانه ای برای نشان دادن قابلیت های ورزش بانوان بگیریم.