ریحانه مبینی | گام‌های بلند، نت‌های “سمفونی خرمشهر”

پایگاه خبری تحلیلی “دختران قهرمان” : در یک فهرست بلند بالا از دخترانی که قرار است به زودی شگفت زده‌مان کنند ریحانه مبینی آن بالا خودنمایی می‌کند. او که آموخته، دنیا، بهانه جو و ستیزه گر است و برای تقابل با این روحیه خشن، خود را مسلح کرده به سلاح اراده.

ورزش زنان ایران، قهرمان زیاد دارد. نه از این قهرمان‌ها که مدالی بر گردن می‌آویزند و مدتی سوژه رسانه می‌شوند و شاید پاداشی و تمجیدی. قهرمان‌ها اغلب مبارزانی گمنام هستند.

در آران و بیدگل، ریحانه مبینی احتمالاً کسی است که در آغاز قرن تازه شمسی قرار است به ما پاسخ بدهد که چرا باید برخی از ستاره‌هایمان را بیشتر دوست داشته باشیم و چرا محبوبیت از آنِ همه نمی‌شود.

رکورددار پرش طول ایران، ریلکس و ملو در یکی دو سال اخیر پله‌ها را یکی دوتا کرده و حاصل، این شده که حالا رکوردی را در مشت خود دارد که با آن و با یک “هُل” کوچک، می‌توان با آن در بازی‌های آسیایی مدال گرفت.

صرف نظر از این که او چقدر به موفقیت‌های بزرگ نزدیک است و چقدر جای او در ویترین افتخار ورزش ایران خالی بوده، بیایید او را عمیق تر نگاه کنیم. او را که وَرای همه خصوصیاتش، یک “تیپ” است.

اگر دختران ایران بخواهند دنبال متر و معیاری بگردند که با آن از رموز موفقیت سردر بیاورند، متر و معیار اینجاست. همین‌جا در حوالی کاشان. از صد سمینار موفقیت اثربخش‌تر و از هزار کتاب قطور عمیق‌تر.

ریحانه مبینی در محرومیتی ناباورانه از حداقل امکاناتی که از یک قهرمان در سطح او انتظار می‌رود در زندگی‌اش هرگز پاپس نکشیده و امروز در ورزش، تحصیل، اخلاق و منش، پکیجی از فضایل را در مشت خود دارد.

هر قدم بلند او روی پیست خاکی، سیلی بر صورت نتوانستن‌ها و نشدن‌هاست و زمانی که روی یک سکوی بزرگ ایستاد این نوشته را به یاد بیاورید که نوید زندگی می‌داد.

پشت هر پرش بلند ریحانه، یک نفر دارد با لحنی دلنشین، پایان شب سیه سپید است را می‌خواند، قهرمان‌های دور صف به صف ایستاده‌اند و به مثابه میراثی قدیمی به او نگاه می‌کنند و جهان لابلای مشغولیت‌های دیگری یک جوری که ریحانه نفهمد به او نگاه می‌کند، توجه می‌کند.

هر گام او انگار گام موسیقی ست که نُت به نُت سمفونی خرمشهر را می‌نوازد. با همان احساس حماسی. با همان برانگیختگی عمیق ذهنی که از گام‌ها به ذهن‌ها می‌رسد.

نه این که ریحانه، ریحانه مبینی نیاز به ستایش داشته باشد، نه. این ماییم که به ستایش او و امثال او محتاجیم. که به خاطر بیاوریم در عصر بی‌ستارگی – انتقال از دوران تختی و دهداری به حالا که نیاز به وصف ندارد – او را داریم. جهان خالی نیست.

پانویس: سمفونی خرمشهر اثر مجید انتظامی یکی از آثار ماندگار موسیقی ایران در حوزه دفاع مقدس است.