حامد اسماعیلی – آی دبلیو اسپورتس : دو سال قبل ، زمانی که ذوب آهن عطای تیمداری در هندبال بانوان را به لقایش بخشید ، هیچ کس متوجه شخصیتی که از لیگ هندبال کم می شد و به خاطره ها می پیوست نبود.
فقدان یک تیم در یک دوره مسابقاتی ، معمولا خیلی زود فراموش می شود اما در مورد ذوب آهن چنین نبود. خروج هر تیم صنعتی از عرصه ورزش ، ضربه ای کاری به پیکره آن است و هندبال ، این را با تمام وجود لمس کرد.
آن ها دورانی سراسر افتخار را تجربه کرده اند و نام آن ها حتی برای حریفانشان هم افتخار و عزت به همراه می آورد. با انبوهی از بازیکنان طراز اول ؛ همان ها که در دوران بی رسانگی می درخشیدند ، ذوب آهن چهره ای محترمانه در تاریخ لیگ برتر هندبال زنان ایران دارد.
حضور دوباره آن ها ، با هر شکل و شمایل و بودجه ای ، جلوه ای حرفه ای به لیگ برتر هندبال می بخشد. سبز خوش رنگ لیگ برتر ، شاید یارای مقاومت در برابر پرستاره ها را نداشته باشد اما حتی وجود نام ذوب آهن در این لیگ به خودی خود کفایت می کند.
حالا با بازگشت ذوب آهن به هندبال ، رقیب زردپوش در اصفهان تنها نیست. ممارست اصفهانی در هندبال ، آن ها را در موقعیت ویژه ای قرار داده و در این موقعیت خاص، نقش ذوب آهن ، با گذشته اغوا کننده غیر قابل انکار است.
