“آن زمان که خود را در لحظات سختی و دشواری می‌یابم؛ مریم مقدس به سویم می‌آید. با کلماتی حکیمانه بر زبان. و آن زمان که شب، ابری است؛ در آنجا، هنوز نوری بر من می‌تابد. تابشی تا به فردا.”
از : شمال از شمال غربی؛ آلفرد هیچکاک ۱۹۵۹
مریم رهیده سپاهان را ترک کرده است. از روزی که سپاهان تصمیم گرفت در فوتبال زنان تیمداری کند او در صف اول کسانی بود که پای برگه قرارداد را امضا کردند و این وفاداری تا پایان فصل اخیر پابرجا ماند.
عملکرد او می‌گوید رهیده یکی از موفق‌ترین هافبک راست‌های لیگ است. گرچه او هرگز بازیکنی معمولی و اشباع شده نبوده با این همه او هرگز مورد توجه مربیان تیم ملی هم قرار نگرفت.
آیا او را یک بازیکن محبوب می‌دانیم؟ در میان اغلب کسانی که او را می‌شناسند بله و در میان انگشت‌شمارانی، نه. البته که قدرت اغلب در اختیار انگشت‌شماران است.
وداع با اصفهان، برای مریم رهیده وداع با خاطرات است. او در این شهر جنگید و همیشه یک سرباز خوب بود. فیلسوف‌ترین سربازی که هر جوخه جنگی به خود دیده است.
چه عاملی می‌تواند او را از اصفهان جدا کند؟ ساده‌لوحانه است اگر تصور کنیم او نیز با نظریه می‌خواهم فضای جدیدی را تجربه کنم شقایق روزبهان از سپاهان جدا شده باشد.
این یک تلاش عبث و بی‌نتیجه است که جدایی مریم رهیده و دیگران به تغییرات روی نیمکت سپاهان بی ربط جلوه داده شود. رهیده از سپاهان می‌رود چون طوری که مدنظر اقلیت است، تربیت نشده.
او قهرمان فیلمی است که آدم‌های بد، کم دارد و شخصیت‌های خنثی، فراوان. حالا فیلم به آخر رسیده و قهرمان ته کوچه بن‌بست گیر افتاده اما حتی با جماعت، چشم در چشم هم نمی‌شود. فقط می‌رود که شهر یکدست شود.
رهیده محصولی شگفت‌انگیز از اراده، جنگاوری و نجابت قلمداد می‌شود. احتمالاً هیچ فوتبالیست دیگری پیدا نمی‌شود که به اندازه او فقط فوتبال بازی کرده باشد. چطور؟
هر اندازه، فوتبال از همتایان او شخصیتی قابل پذیرش در جامعه ایرانی و ویژگی‌های امروزی‌اش خلق کرد، او از طلوع دیروز تا غروب امروز، مریم رهیده‌ای بود که به فوتبال شخصیت داد. به باشگاهش، به زمین چمن و دویدن.
او برای فوتبال زنان اعتبار خریده است. نه برای پاس‌های گل یا هر چه که در جریان ۹۰ دقیقه یک مسابقه فوتبال در یک مستطیل بی ارزش خلق کرده. او فراتر از یک بازیکن فوتبال است و شخصیتی متناقض با “فوتبال فارسی”.*
آیا میزان اهمیت و اعتباری که برای دیگران قائلیم به تنهایی به آمارها باز می‌گردد؟ اگر این چنین باشد، وای به حال فوتبالی که حافظان آبرویش قابل شمارش‌اند.
مسئله پیچیده نیست. چیزی، اصفهان را ترک گفته است و شاید رانده شده. آن چیز، جز آرامش و اعتماد، چه چیز دیگری می‌تواند باشد؟
* فوتبال فارسی: برگرفته از عبارت “فیلم فارسی” که به فیلم‌های عامه پسند، فاقد محتوا و سرگرم کننده دهه ۴۰ و ۵۰ سینمای ایران اطلاق می‌شود.
