پایگاه خبری ورزش زنان ایران – دختران شمشیرباز ایران مشغول تمرین هستند تا در مسابقات قهرمانی آسیا شرکت کنند. آنها بخشی از جامعه کوچک زنان شمشیرباز ایرانی هستند. دخترانی که به طور عمده یک اتفاق آنها را به سمت این رشته کشانده و در شمشیربازی ماندگار کرده است.
شمشیربازی زنان ایران در سطح آسیا فقط در یک اسلحه توان رقابت دارد. در میان سه اسلحه سابر، فلوره و اپه، تنها تیم ملی سابر ایران در سطح آسیا نتایج قابل قبولی نسبت به گذشته خود گرفته است. در بازی‌های آسیایی ۱۹۷۴ تهران تیم شمشیر بازی زنان ایران توسط مهوش شفایی و گیتی محبان ۳ مدال کسب کردند اما آنها آخرین زنانی بودند که از ایران تا سال ۲۰۰۲ در این رویداد مدال گرفتند.
چهار ستاره شمشیربازی سابر ایران را کیانا باقرزاده از تهران، نجمه سازنچیان از یزد، فائزه رفیعی از گیلان و پریماه برزگر از البرز تشکیل می دهند. آنها شاخص ترین چهره های شمشیربازی ایران هستند.
موفقیت های سابر زنان ایران در حدی است که آنها قادر به کسب نتتیج آبرومند هستند اما خبری از مدال و قهرمانی نیست. با وجود اینکه ایران پیش از انقلاب در شمشیربازی زنان یکی از کشورهای پیشروی آسیا بوده اما وقوع انقلاب و محدودیت های ورزش زنان در سال‌های پس از انقلاب اسلامی سبب شد شمشیربازی زنان ایران که در مسیری صعودی قرار داشت وارد مرحله رکود شود.
دوران جدید شمشیربازی زنان ایران طی ۱۰ سال اخیر آغاز شد. تیم ملی شمشیربازی زنان ایران در بخش سابر در چند دوره جام جهانی شرکت داشته است و در مسابقات قاره ای، قرار گرفتن تیم در بین ۱۶ تیم برتر آسیا و کاهش اختلاف امتیازی با تیم‌های بزرگ آسیا دستاوردهای شمشیربازی زنان ایران است.
با این شرایط، قابل پیش بینی است که شمشیربازی در ایران یک رشته غیر حرفه ای باشد. گرچه لیگ شمشیربازی زنان مدت ها است که جریان دارد اما تیم‌های بسیار معدودی هستند که دستمزدهایی برای شمشیربازان خود در نظر می‌گیرند.
همین موضوع سبب می‌شود پس از جذب یک اسپانسر متمول، ملی پوشان جذب تیمی شوند که دستمزد پرداخت می‌کند و حاصل این فرآیند لیگ تک قطبی است اما نکته جالب اینکه دستمزدها گاهی کفاف تعویض تیغه شمشیربازان را نمی دهد. تیغه هایی که در خلال لیگ ممکن است یک یا چند بار نیاز به تعویض داشته باشد.
*حامد اسماعیلی – طرفداری
