به گزارش IWSports ؛ سارا دلاوری یکی از چهره برجسته بدمینتون ایران و عضو تیم ملی تصمیم گرفته مدتی از تیم ملی دور باشد گرچه این خواسته قلبی او نیست.
سارا اما نه با کسی مشکلی ندارد و نه ، دوری اش دلیل خاصی و پیچیده ای دارد. مشکل ، نبود اسپانسر برای حضور در تورنمنت هایی است که به المپیکی شدنش کمک می کند. گفتگوی سارا دلاوری با “آی دبلیو اسپورتس” را بخوانید:
غیبت در انتخابی ملی به دلیل هزینه های اعزام
تصمیم گرفتم دیگر در انتخابی تیم های ملی شرکت نکنم. می دانم که اگر شرایط خوبی برایم فراهم باشد می توانم المپیکی شوم اما مشکلات مربوط به قیمت دلار باعث شده هم من و هم بسیاری از ورزشکاران نتوانند برای تورنمنت های بین المللی که باید از جیب خودشان هزینه کنند اعزام شوند.
اقدام مثبت فدراسیون
اقدام مثبت فدراسیون بدمینتون ، این بود که اجازه داد تا بدمینتون بازان برتر تیم ملی برای مسابقات برون مرزی با هزینه خودشان حضور پیدا کنند در حالی که در گذشته چنین نبود. حضور پرتعدادتر بدمینتون بازان ایرانی به همه کمک می کند. با این وجود حضور در یک مسابقه برون مرزی چندین میلیون تومان هزینه در بر دارد.
مشکلی با فدراسیون بدمینتون ندارم
اخیرا صحبت های خوبی با فدراسیون بدمینتون داشته ام و مشکلی هم وجود ندارد. گلایه هایی وجود داشته اما در هر صورت تصمیم گرفتم فعلا در انتخابی های تیم ملی حضور نداشته باشم. شرایط مناسب نیست و اسپانسری برای حمایت از بازیکنان وجود ندارد. قصد بازگشت داشتم اما اسپانسری پیدا نکردم و تصمیم گرفتم فعلا قید بازگشت به بدمینتون را بزنم.
با 4 یا 5 مسابقه نمی توان المپیکی شد
اگر در مسابقات انتخابی شرکت کنم و نفر اول ایران هم باشم ، یکی دو اعزام فدراسیون به من کمکی نمی کند و در نهایت خودم باید به مسابقات دیگر بروم و اگر قصد این کار را داشته باشم در نهایت می توانم در 4 یا 5 مسابقه شرکت کنم و نه بیشتر. در حقیقت مشکل این است که اسپانسری برای المپیکی شدن وجود ندارد در حالی که برای شرکت در المپیک 2020 توکیو باید در 15 تا 20 مسابقه بین المللی شرکت کنم.
با بدمینتون عجین هستم
قرار نیست بدمینتون را کنار بگذارم. تمریناتم را برای مسابقات داخلی در صورتی که بخواهم شرکت کنم ، ادامه می دهم اما در مجموع ترجیح داده ام با فاصله گرفتن از ورزش قهرمانی ، به دنبال زندگی شخصی ام باشم. مربیگری می کنم و از 8 سالگی با بدمینتون عجین بوده ام و بدمینتون جزئی جدا نشدنی از زندگی من است.
دستمزد متوسط لیگ : 13 میلیون تومان
اسپانسر در لیگ 96 محدود بود و 2 یا 3 سال است که اسپانسرها اقبالی به حضور در لیگ ندارند. تا جایی که می دانم علاوه بر تیم دانشگاه آزاد ، تیم گلستان هم مبالغی را پرداخت کرده بود البته مبالغ چشمگیر نیست.
تیم دانشگاه آزاد سال گذشته شرایط خوبی داشت اما امسال اگر دانشگاه آزاد تیمی در لیگ داشته باشد شرایط مناسب سال گذشته را ندارد. البته سال گذشته هم ارقام قابل توجه نبود و ما 3 نفر از بازیکنان برتر ایران ، به طور متوسط حدود 13 میلیون تومان دستمزد دریافت کردیم که رقم بسیار کمی برای بازیکن سطح ملی است. اسپانسرهای شخصی ما هم، تنها وسایل ما را تامین می کنند و پولی به ورزشکار نمی دهند.
