به گزارش “آی دبلیو اسپورتس” آژانس ورزش زنان ایران؛ تصوری که عموم مردم با شنیدن نام “دوچرخه سواری” دارند یک رکابزن خم شده روی دوچرخه و رکاب زدن در حاشیه یک جاده است اما این، تعریفی سطحی از چیزی است که به آن دوچرخه سواری می گوییم.
دوچرخه سواری کوهستان، امروز بخشی مهم است این حوزه گسترده است. یک رقابت نفس گیر با ارتفاع، پستی و بلندی و چالش مواجه شدن با یک دست انداز در هر زمان.
گرچه به شنیدن نام فرانک پرتوآذر به عنوان یک نماد برای دوچرخه سواری کوهستان ایران عادت کرده‌ایم اما دوچرخه سواری قهرمانان جوانی پشت سر ستاره شیرازی خود دارد.
رقابت رکابزنان در مسابقه روز 15 مرداد ۱۴۰۰ در پارک چیتگر، بر وجود ظرفیتی امیدبخش در دوچرخه سواری کوهستان بانوان صحه گذاشت گرچه بخش اصلی کار باقی مانده است: سوق دادن دختران قهرمان به مسیر افتخار.
به عبارت دیگر، آن چه دوچرخه سواری کوهستان می‌تواند امروز به آن ببالد در اختیار داشتن جامعه انسانی قابل قبول است اما مسئله اصلی، اندیشیدن راهکاری برای ادامه مسیر رشد آنهاست و نه حفظ آنها در جایگاه فعلی.
مونا فرح بخشیان و قهرمانی در غیاب پرتوآذر
دشوار است که برای مونا فرح بخشیان، ستاره جوان تهرانی این شانس را قائل شویم که اگر فرانک پرتوآذر دچار مشکل جسمانی نمی‌شد و مسابقه را به پایان می‌رساند، فرح بخشیان باز هم قهرمان میشد.
با این حال، با خروج فرانک پرتوآذر از مسابقه، مونا فرح بخشیان مسیر را با زمان یک ساعت و 13 دقیقه و 38 ثانیه تمام کرد و با فاصله‌ای محسوس و نقریبا 7 دقیقه‌ای نسبت به نفر دوم قهرمان شد و برای این عنوان، کاملا شایسته بود.
نفر دوم شیرین زرین کلاه دیگر رکابزن تهرانی بود که مسیر را با زمان یک ساعت و ۲۰ دقیقه و ۴۷ ثانیه به پایان رساند. او به همراه فرح بخشیان، دلگرمی آینده دوچرخه سواری کراس کانتری ایران هستند.
عنوان سوم مسابقات هم به یاسمن مدنی رسید. او یک دوچرخه سوار جوان و یک مربی فعال در شهرکرد است و آن چه امروز به دست آورده را یکی از عشق خود به دوچرخه سواری دارد و دیگری از تمایل ذاتی‌اش به تلاش و رها نکردن.
مهسا ماویز نیز که با فرانک پرتوآذر در مسابقات قهرمانی آسیا سال ۲۰۱۹ در لبنان شرکت کرده بود در این رقابت، چهارم شد.
فرانک شاه زیدی، امیدی که به آینده داریم
گرچه در مسابقات کراس کانتری بزرگسالان، چهره‌ها اغلب جوان‌اند و می‌توانند سال‌ها، تنور این رشته را گرم نگه دارند اما رده سنی جوانان، امید آینده را پررنگ‌تر می‌کند.
در مسابقات جوانان کشور تنها ۷ رکابزن (که از خط پایان عبور کردند) داشتیم. ۷ رکابزن برای تمام کشور. این ناامید کننده است؟ شاید. این یک هشدار برای فدراسیون دوچرخه سواری است اگر نمی‌خواهد روی یک مسیر یکنواخت حرکت کند و به کم، راضی باشد.
قهرمانی این مسابقات به فرانک شاه زیدی رسید. دختری از استان اصفهان که زمان یک ساعت و ۹ دقیقه و ۵ ثانیه را ثبت کرد و این زمان، حدود ۲٫۵ دقیقه زودتر از رقیبش پانته آ قلی پور بود.
قلی پور که از تیم همدان در مسابقات شرکت می‌کند یک ساعت و ۱۱ دقیقه و ۴۲ ثانیه را ثبت کرد و نفر سوم فاطمه عباسی از فارس بود که با زمان یک ساعت و ۱۴ دقیقه و ۲۸ ثانیه به کار خود پایان داد.
مسابقات دوچرخه سواری کوهستان در رده جوانان، ۴ شرکت کننده دیگر هم داشت: اسما نظام از مازندران، بهار عباسی از اصفهان، ماندانا علیرضایی از اصفهان و فاطمه قاضی زاده از بوشهر
دانهیل، این چند ماجراجو
دانهیل، یک بخش مشتق شده از دوچرخه سواری کوهستان است. گرچه امروز استقلال خود را دارد اما در چالش رقابت با طبیعتی ناهموار، با کراس کانتری خویشاوند است.
در دوچرخه سواری دانهیل، رکابزن باید مسیر سراشیبی را طی کند و گذر از مسیر نزولی کوهستانی و تند هرگز آسان نیست و ماجراجویان خاص خود را می‌طلبد. آنها معمولاً از دوچرخه‌های سنگین و مقاوم استفاده میکنند.
در مسابقات دانهیل بانوان ۵ نفر شرکت کردند از جمله مونا فرح بخشیان، قهرمان مسابقه کراس کانتری بزرگسالان که البته به خط پایان نرسید. در یک رقابت ۴ نفره، سمیه داوودآبادی از قزوین قهرمان شد. زمان او یک دقیقه و ۴۶ ثانیه و ۵۷ صدم ثانیه بود.
دو تن از رکابزنان البرز دوم و سوم شدند. فرزانه بشیری و فاطمه صالح پور. ستاره نیک زاد هم متعهدانه از خط پایان عبور کرد و مسابقه را به پایان رساند گرچه زمانش ۲ دقیقعه و ۲۵ ثانیه و ۵۷ صدم ثانیه بود.
جدول نتایج (رتبه مهسا ماویز در کراس کانتری بزرگسالان به اشتباه یازدهم درج شده، که رتبه چهارم صحیح است)
سلام
اول سپاس بابت پوشش خبری این مسابقه و در کل فعالیت دز زمینه ورزش بانوان
دوم لطفاً در نشر اخبار ابتدا اطلاعات کامل بدست بیارید بعد پخش کنید هیچ دشواری نداره که با وجود خانم پرتوآذر باز هم خانم فرح بخشیان را در سکوی قهرمانی ببینیم!
در دور ۴ مسابقه تماشاگران و حاضرین شاهد بودند که خانم فرح بخشیان پشت به پشت خانم پرتوآذر در حال رکاب زدن بود و مترصد فرصتی بود تا از ایشان رد بشه که قطعاً با توجه به تمرینات و نیروی جوانی این امر محقق میشد که خانم پرتوآذر به هر دلیلی که مشخص نیست شاید بخاطر ترس از دست دادن جایگاه از ادامه مسابقه منصرف شدند وکنار کشیدند که این امر باعث ناراحتی خانم فرح بخشیان هم شد که بی رقیب ماندند.
سوم این هم در نظر بگیرید که هزینه هایی که تمام بانوان دوچرخه سوار میکنند به اندازه ی هزینه ایست که برای خانم پرتوآذر درنظر گرفته شده که انصافاً هم خود خانم پرتوآذر با رایزنی ها و مشکلات و مشقات فراوان میسر میکنند وقتی میخاهیم بین ۲ نفر قیاس انجام بدیم و یکی را خیلی برتر از دیگری قلمداد کنیم باید به امکانات و شرایط و اوضاع و هزینه هایی که هر ۲ نفر کردند هم توجه کنیم خانم پرتوآذر از ابتدای سال چندین مسابقه برون مرزی شرکت کردند اما بقیه رکابزنان مسابقه داخلی هم نداشتند!
چهارم خانم فرحبخشیان اصلا در مسابقات دانهیل شرکت نکردند که بخان به خط پایان برسند یا خیر…!
و این خیلی ایراد بزرگی در اطلاع رسانی محسوب میشه که در مورد قهرمان یه کشور اینطور بنویسید که: به خط پایان نرسید…
در پایان تمام ورزشکاران بانوی کشور باعث افتخارند و امیدوارم روزی برسه که در کشور ما هم همه با یک چشم دیده بشند و همه به یک اندازه تشویق و حمایت..!!
میدونم که این پیام منتشر نخواهد شد فقط جهت اطلاع مدیران سایت عرض کردم که تبعیض پسندیده نیست و انتخاب متن درست برای یک رسانه از اهمیت بالایی برخورداره