دختران قهرمان “درنا” : مهین فرهادی زاد معاون وزیردر آخرین اظهار نظر خود که کمی عجیب هم به نظر می‌رسد اعلام کرد که داوطلبان و علاقمندان فعالیت در این حوزه بسیار کم هستند و در تاریخ فرهنگی کشور هم تنها مردان در زورخانه حاضر بودند. فرهادی زاد با وجود اینکه اعلام کرد درخواست‌های آغاز فعالیت پاورلیفتینگ، بوکس و ورزش زورخانه‌ای بررسی می‌شود اما با صراحت از عدم موافقت سخن گفت.
اگر فرض بر این باشد که تعداد زنان علاقمند به این سه رشته و به خصوص زورخانه ای زیاد نیستند، آیا می‌توان این را دلیل منطقی جلوگیری از فعالیت آنها عنوان کرد؟
در تاریخ ایران همواره ورزش زورخانه ای همراه با نام مردان بوده است اما نمی‌توان این را مانع زنان دانست. در سال‌های اخیر نیز حضور زنان در فوتبال و حتی تماشای این رشته دور از انتظار بود و تعداد کمی به آن علاقمند بودند و حتی دختران برای حضور در فوتبال و فوتسال با انتقاد روبه رو می‌شدند .
خوشبختانه شرایط فرهنگی در حال حاضر تغییر کرده و امروز این موضوع کاملاً پذیرفته شده و عادی قلمداد می‌شود. بنابراین نمی‌توان با این استدلال که بیشتر مردان در ورزش زورخانه ای حاضر بودند؛ پس زنان نمی‌توانند فعالیت در آن داشته باشند.
به نظر می‌رسد فرهادی زاد بیش از آنکه معاون امور زنان باشد، دراندیشه این است که بدون دغدغه در جایگاه معاونت خود حاضر باشد و گویی حوصله دردسر را ندارد! اگر قرار براین باشد که چون در گذشته یک سری رشته‌ها برای زنان وجود نداشته حال هم این اتفاق رخ ندهد دیگر هیچ رشته‌ای جدیدی در ایران راه اندازی نمی‌شود.
زنان حق دارند در ورزش‌هایی که آسیبی به فرهنگ کشور نمی‌زنند فعالیت کنند و هیچیک از سه رشته نام برده خللی در فرهنگ ایران ایجاد نمی‌کنند. اگر بانویی دوست دارد در پرورش اندام کار کند نمی‌توان تغییرات ظاهری ناشی از این ورزش را مانع فعالیت آنها دانست و بحث‌های عجیب و غریب حجیم نشدن اندام را پیش کشید.
قاعدتاً روزی که زنان تصمیم گرفتند به فوتبال، فوتسال و بسیاری رشته‌های دیگر که برچسب مردانه بر آنها خورده بود، وارد شوند چنین دیدگاه‌هایی وجود داشت اما حالا همه متوجه شدند که فعالیت بانوان در این رشته‌ها مشکلی ایجاد نمی‌کند و نمی‌توان به این راحتی اقلیت را نادیده گرفت.
