دختران قهرمان (درنا): سال ۱۹۹۵ هنگامی که سرنا ویلیامز ۱۴ سال بیشتر نداشت ، به درخواست پدرش از آکادمی مچی بیرون آمد تا والدین وی در خانه با تمام قوا مربیگری دخترانش را به عهده بگیرند . والدین ویلیامز علاقه ای نداشتند که دخترشان قبل از سن ۱۶ سالگی در مسابقات حرفه ای شرکت کند اما ویلیامز تصمیم گرفت در مسابقات تور سن خوزه که در کالیفرنیا برگزار می شود حضور یابد ولی محدودیت های سنی حضور او را در این رقابت ها منع کرد . او حتی علیه این اتفاقات پیش آمده به سازمان تنیس بانوان ( WTA ) شکایت کرد اما به درخواست والدینش شکایت خود را پس گرفت .
بالاخره در رقابت هایی که با حمایت بانک ملی در اکتبر ۱۹۹۵ برگزار می شد توانست شرکت کند و در دور اول رقابت های مقدماتی موفق به شکست دادن آنی میلر ۱۸ ساله شد . او بعد ها درباره ی این موضوع که آیا والدین او تصمیم درستی برایش گرفتند می گوید : « همه کار های مختلفی انجام می دهند ، من فکر می کنم برای من و ونوس مسیر درستی انتخاب شده و این مسیر ما را همراهی کرده است » . سال بعد در هیچ یک از مسابقات رسمی زیر نظر سازمان تنیس بانوان شرکت نکرد اما سال ۱۹۹۷ در مرحله ی مقدماتی سه تورنومنت شکست خورد ، سرنا ویلیامز اولین پیروزی خود را در رقابت هایی که در شیکاگو برگزار می شد ثبت کرد . او در این رقابت ها در نیمه نهایی مغلوب لیندسی داونپورت شد و در پایان سال توانست بر رتبه ی ۹۹ رنکینگ جهانی تکیه کند .
ادامه دارد …
